وضعیت اقتصادی و اجتماعی درهم آشفته ی کشور می رود که شورش هایی را بر انگیزد. در این شورش ها مردم گرسنه و به فقر کشیده شده برای یک بازی نهایی به میدان می آیند. رژیم طبق معمول سرکوب خواهد کرد. از همین حالا نیروهای فعال و کنشگر جامعه باید خود را آماده سازند. سازماندهی کنند، آموزش ببینند و تدارکات لازم را مهیا سازند تا در آن زمان بتوانند
جامعه زمانی می تواند از حق خویش دفاع کند که در آن قدرت اجتماعی حضور داشته باشد؛ یعنی قدرت سازمان یافته ی مردم آگاه.
قدرت اجتماعی قدرت سازمان یافته ی مردم است. مردمی که از موضوعات جامعه آگاه هستند و برای دفاع از منافع خود اقدام به سازماندهی خویش می کنند.
در کار جمعی خارج از کشور به دنبال هم عقیده بودن نباشیم، بلکه هدف تمرین و کسب تجربه در کار جمعی است پیرامون موضوعات ساده و عملی.
در سطح فردی نیاز به رهانیدن خود از بندهای درون ذهن است. و در سطح جمعی نیاز به کار گروهی با همدیگر به صورت سازمان یافته.
خط استراتژیک سازمان خودرهاگران برای تغییرات در ایران بر اساس بنیان گذاشتن قدرت اجتماعی است. یعنی تقویت خودآگاهی و خودسازماندهی اجتماعی مردم. اما چرا؟
شورش یک حرکت کور و عصبی است. وقتی این گروه ها تشکیل شده باشند وارد عمل می شوند و شورشی ها را به سوی حرکت های بهتر و هدفمندتر هدایت می کنند
بحران عمیقی در انتظار ایران است که در اینجا از شرح آن می گذریم وفقط به این نکته اکتفاء می کنیم که فروپاشی ساختار اقتصادی ایران به زودی فروپاشی اجتماعی و به دنبال آن فروپاشی ساختار سیاسی را به دنبال خواهد داشت. اما این روند مکانیکی نیست، خودبخودی نیست، هدفمند نیست، سرعت و شکل آن و نیز مسیر و آینده ی آن به حضور سازمان یافته ی نیروهای مخالف نیازمند است. پس، سازماندهی کنیم.
با مشاهده ی عمل مادی کنشگران سیاسی است که مردم عادی می فهمند چه قدرت عظیمی در آنها موجود است و با آن چه ها که نمی توان کرد. وقتی باور به قدرت خویش در مردم شکل گرفت، توده ها قادر به هر کاری هستند و دیوار انفعال و ترس فرو می ریزد.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes
