مراحل پایین کشیدن رژیم از حالا
برنامه ریزی شده یعنی به صورت سازمان یافته از طریق کار جمعی در محل کار و زندگی. استفاده از هر فرصت لازم است. بیایید برای کار جمعی و سازمان یافته دست در دست هم بگذاریم.
کار جمعی
فکت، اطلاع رسانی، شفاف سازی؛ غلبه بر استبداد (بخش اول)
نکته دوم، نویسندگان جامعه اند. آنها متوجه این موضوع نیستند که اگر نتوانند، خطّ قرمز مابین خلاقیتِ ادبی و گرایش های سیاسی را حفظ کنند، می افتند به همان چیزی که شما به آن «تحلیل ایمانی» می گویید. یعنی تحلیلی مبتنی بر «اعتقاد». اعتقادی که از «سازمان» گرفته شده، و دانشی که برای بسط آن مورد استفاده قرار می گیرد. در صورتی که چنین انسانی شاید هیچوقت به دنبال این نباشد که بر اساس فکت ها آن اعتقاد را بسنجد و ببیند که آیا کاربردی دارد یا نه.
خودرهاگران: چرا بنشینیم و فقط تماشاگر و حسرت خور باشیم؟
از وقت و زندگی خویش استفاده کنیم و برای آیندگان زمینه ی فردایی روشن را فراهم آوریم.
خودرهاگران: سازماندهی مردمی را به موضوعات سیاسی محدود نکنیم
سازمان خودرهاگران هموطنان را تشویق می کند که به هر نوع کار جمعی که سبب در کنار هم بودن و با یکدیگر فعالیت کردن می شود روی آوریم. تلاش کنیم روحیه دوستی و اعتماد را افزایش داده و انفعال حاکم را از میان ببریم.
خودرهاگران: از این پس از قدرت خود بگوییم، از توان خود برای کسب آزادی
از تکرار این حرف که « ایرانی ها نمی توانند با هم کار کنند» بپرهیزیم. به ارائه ی یک ادبیات دیگر روی آوریم.
گفتم و گفت: چگونه اختلافات را مدیریت کنیم؟ – 4 (قسمت پایانی)
مطلب، آموزش و تکنیک در این باره فراوان است، اما خلاقیت، اخلاق مداری، انسان دوستی و پایبندی به ارزش های کار جمعی مانند صداقت، شفافیت و اعتماد متقابل نیز در این باره بسیار موثر است.
گفتم و گفت: چگونه اختلافات را مدیریت کنیم؟ – 3
گفتم: بله، چون گفتیم که اختلاف در یک گروه طبیعی است، اما مدیریت آن مهم است. فردخودمدار می گوید موضوع را طوری مدیریت کنید که به نفع من تمام شود و در غیر این صورت امید به همکاری من نداشته باشید
گفتم و گفت: چگونه اختلافات را مدیریت کنیم؟- 2
گفتم: بله، این یک روش است و موفقیت آن صد در صد نیست. اما به کار بستن آن از بحث های کلی، نا مشخص و ناروشمند در مورد مسله بهتر است
گفتم و گفت: چگونه اختلافات را مدیریت کنیم؟- 1
گفتم: دقیقا، وقتی ما هدف جمع را مهم تر از مورد اختلاف بدانیم ذهنمان می رود به سمت حل اختلاف و هنگامی که هدف را فراموش کنیم یا دست کم بگیریم آن اختلاف به قدری اهمیت می یابد که حل یا عدم حل آن برای ما یکی می شود.