انسان خودرهاگر به شرایط به صورت مطلق نمی نگرد. بلکه به دنبال آن است که شرایط رهایی خویش را فراهم کند. او اراده ی خود را به صورت کار جمعی، منظم و سازمان یافته تبدیل می کند و از مسیر اجتماعی به هدف عالی فردی خود دست می یابد.
رعایت فردیت فرد و ضرورت کنش جمعی نه تنها با هم در تضاد نیستند، بلکه تکمیل گر یکدیگر هستند.
سعی کنیم با استفاده از رسانه های مختلف پیام و آموزش های مربوط به سازماندهی را به میان مردم ببریم و به این ترتیب قدرت اجتماعی را شکل دهیم. قدرت اجتماعی زمانی وجود دارد که مردم در قالب تشکل های سازمان یافته عمل کنند وبتوانند در قالب شبکه های اجتماعی عمل کنند. در آن صورت هم از پس رژیم بر می آیند و هم می توانند در مقابل خطر جنگ ایستادگی کنند.
در هیچ کجای تاریخ و در هیچ جامعه ای صد در صد جمعیت برای تغییر و دگرگونی بپا نمی خیزد. این کار همیشه به وسیله درصد کوچکی آغاز می شود و به تدریج گسترده می شود. آن چه مهم است این است که آن درصد کوچک پذیرای مسئولیت نقش خود شود.
یگانه راه مناسب برای ساختن دمکراسی اقدام از پایین است. توسط تغییر فرهنگی افراد و بنای مشارکت اجتماعی میان مردم. با تکیه بر زیرسازی و ایجاد پایه های عمیق اجتماعی است که می توان دمکراسی واقعی را به وجود آورد.
آماده باشیم تا در ایران، چرخه ی خشونت را، پس از پایان کشیدن رژیم آدمکش جمهوری اسلامی، به هوشمندانه ترین طریق ممکن کند و بعد متوقف سازیم.
یعنی قرار دادن انسان در بالاترین پله دستگاه ارزشی خود. به زبان ساده انسان مداری یعنی انسان برتر از خدا، میهن، حزب، طبقه، پرچم، ایدئولوژی، مذهب و یا هر چیز دیگری است.
کاوشگری جامعه کاوشگری جامعه: ریشه های استبداد زدگی – قسمت سیزدهم موضوع: تفکر انتقادی در آموزش و پرورش نوین دکتر کورش عرفانی در تلویزیون پارس www.tasvirazadi.com
تلاش کنیم در تعامل خود با دیگران درباره ی مسائل سیاسی تابع احساست و عصبانیت نشویم. نظر مخالف دیگران را گوش بدهیم و بعد پاسخ غیر احساسی خویش را ارائه دهیم. در سایه ی رعایت همین نکته می توانیم یک بحث سازنده داشته باشیم.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes
