چرا دچار انفعال هستیم؟ زیرا به توان خود باور نداریم.
زیرا به توان خود باور نداریم.
انفعال
25 بهمن: روز فریاد و کنش، نه روز سکوت و انفعال
آزادی پربهاست و هیچ ملتی بدون پرداختن این بها به آن دست نمی یابد. سازماندهی راه منطقی دست یابی به آزادی است.
خودرهاگران: آزاد زیست کنید حتی اگر کوتاه و سخت، برده نمانید حتی اگر طولانی و راحت.
عقل و اخلاق و سازماندهی همه آن چیزی است که لازم داریم تا نه فقط رژیم جمهوری اسلامی، بلکه استبداد را از ایران ریشه کن کنیم.
انتخاب بین انفعال و کنش، گزیدن بین بردگی و آزادگی است.
انتخاب بین انفعال و کنش، گزیدن بین بردگی و آزادگی است.
ناامیدی ساختگی میلیون ها ایرانی – کورش عرفانی
آزاد کردن ایران و پایان بخشیدن به عمر رژیم ورشکسته ی جمهوری اسلامی نه فقط ممکن که آسان است، اما همتی می خواهد که باید این ناامیدان مصنوعی، این ناامیدان خودخواسته، به خرج دهند، از دروغ گفتن به خویش دست بردارند، عنصر شهامت را در خویش تقویت کنند و بیایند در صحنه ی مبارزه و به فراخور توان خویش، مسئولیت قبول کنند و به این ترتیب، بازیگران حرکتی شوند که شانس موفقیتی بالا دارد و در پس آن، ایرانی را خواهیم داشت آباد و ایرانیانی آزاد.
خودرهاگران: آن چه در مردم باور نسبت به قدرت خویش پدید می آورد کار عملی است.
با مشاهده ی عمل مادی کنشگران سیاسی است که مردم عادی می فهمند چه قدرت عظیمی در آنها موجود است و با آن چه ها که نمی توان کرد. وقتی باور به قدرت خویش در مردم شکل گرفت، توده ها قادر به هر کاری هستند و دیوار انفعال و ترس فرو می ریزد.
راه پایان بخشیدن به انفعال اکثریت جامعه
در هر کجا که پتانسیل مبارزاتی وجود دارد کار جمعی و سازمان یافته را آغاز کنیم و هدفمان روشن باشد: کنش.
خودرهاگران: گرایش مذهبی معلول است یا علت؟
تا زمانی که فقر مادی ادامه دارد نمی توان فقر معنوی فقیر را بر طرف کرد. درک رابطه ی علت و معلولی میان این دو لازم است. هر چند که در ادامه ی کار فقر معنوی سبب تداوم فقر مادی می شود.
خودرهاگران: ایران و ایرانی در حال رفتن به سمت فاجعه است.
هیچ کس و هیچ چیز جز درک و وجدان ما نمی تواند بر انفعال ما در قبال جنایت و غارت رژیم مهر تایید یا رد بزند. بنابراین در درون خود خویش را به قضاوت بکشیم نه در چشم دیگران.