چرا «تاریخ» در ایران به اشکال تراژیک تکرار می شود؟
به نظر من تنها راه، باز یافتن این فعالان رسانه ای ست. دست در دست گذاشتن فعالان رسانه ای که قبلۀ آمال شان منافع مردم ایران است و به دنبال منافع حزبی، سازمانی، ایدئولوژیک نیستند؛ یا وابسته به بیگانه یا بیگانگان. من فکر می کنم، این، یگانه فرمول معجزه آسا در خارج کشور است که بشود کمک کرد به امر روشنگری؛ روشن کردن بخش های تاریکی که اجازه قدرت تشخیص آن را از جامعه سلب کرده اند.