شب

تا آزادی را آزاد، //

کشورداری ی ایرانی را //

گیتی گردان ِ نگین ِ نگاه ِ هر نگار گردانیم //

تا ایران ِ تو ایران ِ ما، ایران ِ همه، //

به کهکشان ِ شیری، شیر رساند.

رهایی از گرسنگی و تشنگی دانه و آب را //

بر بستر ِ زمین می کارد و می بارد //

تا آدمیان تشنه ی نان گرسنه ی آب //

گسسته واژگون نگردند