وظیفه ی شرکت در یک مبارزه را در درجه ی نخست یک وظیفه ی شخصی بدانیم
وظیفه ی شرکت در یک مبارزه را در درجه ی نخست یک وظیفه ی شخصی بدانیم که به واسطه ی داشتن آگاهی و شرافت برای ما ایجاد شده است. وقتی به طور فردی به آن جواب دادیم پاسخ جمعی خواهیم گرفت.
فردی
هیچ آرمان جمعی شایسته ای را بدون اخلاق فردی شایسته نمی توانیم بسازیم.
هیچ آرمان جمعی شایسته ای را بدون اخلاق فردی شایسته نمی توانیم بسازیم.
آیا خودرهاگری جنبه فردی دارد و یا یک پدیده ی اجتماعی است؟
هر دو. خودرهاگری از یک سو به معنای بریدن بندهای ستم پذیری درون است و دیگری پاره کردن زنجیرهای ستمگری بیرونی .
خودرهاگران: قرار دادن انسان دوستی در پایه ی باورهای احترام واقعی به انسان
تلاش کنیم در تعامل خود با دیگران درباره ی مسائل سیاسی تابع احساست و عصبانیت نشویم. نظر مخالف دیگران را گوش بدهیم و بعد پاسخ غیر احساسی خویش را ارائه دهیم. در سایه ی رعایت همین نکته می توانیم یک بحث سازنده داشته باشیم.
خودرهاگران: نجات ما در گرو کار جمعی سازمان یافته، منظم و هدفمند.
کار جمعی و سازمان یافته یکی از راهکارهای نجات ما از دست رژیم ضد مردمی کنونی نیست، تنها راهکار موثر است. باقی آن سرگرمی و خودفریبی است.
حکومت استبدادی، انسان جامعه استبدادی
تا زمانی که ما موفق نشویم، با خودنقدگری؛ با زیر سوأل بردن بسیاری از باورهایی که تابحال با آنها حرکت و مبارزه می کردیم، یک انقلاب درونی و فرهنگی در درون جناح اپوزسیون بوجود نیاوریم، تنها کاری که می توانیم بکنیم، بازتولیدِ حاکمیتهای استبدادی یکی بعد از دیگری ست.