خودرهاگران: آیا اپوزیسیون قدرت کنشگری در ایران را دارد؟
اپوزیسیون در معنای واقعی آن مجموعه ای است از نیروهای متفاوت سیاسی که برای یک هدف مشترک همسویی می کنند و دارای برنامه و توان عملی در جهت تغییر رژیم می باشند.
قدرت
قدرت اجتماعی چیست؟
قدرتی است که مردم به واسطه ی ساختن نهادهای سازمان یافته ی اجتماعی مانند شورای محله، اتحادیه های صنفی یا انجمن شهروندان به دست می آورند.
خودرهاگران: امید به فردایی بهتر و ایرانی آزاد و آباد را دامن بزنیم
باور داشته باشیم که با تکیه بر عقل و اراده ی خویش می توانیم شرایط سیاه کنونی را به سوی شرایطی بهتر و انسانی تر تغییر دهیم.
گفتم و گفت: بالاخره سازمان های سیاسی چه باید کنند که موفق شوند؟
آنها باید فن سازماندهی را آموزش دهند. یعنی به مردم روش های خودسازماندهی اجتماعی را بیاموزند، این که چگونه باید جمع های شهروندی را شکل داد، چگونه باید اتحادیه و شورا و انجمن ساخت، چگونه باید شوراهای محلی درست کرد و یا شبکه های اجتماعی را سازماندهی کرد.
خودرهاگران: نجات ایران و ایرانی از دست رژیم ضد بشری و بدون دخالت بیگانگان.
اگر ما نیز بخواهیم این خطا را بکنیم که برای رهایی از شر جمهوری اسلامی دست به دامان غرب شویم آینده ای تار و تباه برایمان تدارک خواهند دید. از همین حالا باید به کشورهای غربی بفهمانیم که ما جز قطع حمایت از رژیم هیچ چیز از آنها نمی خواهیم. هیچ چیز.
خودرهاگران: به صورت سازمان یافته و قدرتمند به فاز تهاجمی وارد شویم.
برای آزادی باید بها پرداخت، هیچ ملتی بدون فداکاری از بند ذلت و فقر و استبداد رها نشده است. برای برخورداری از حقوق بشر، آزادی و مردمسالاری باید که خطر بپذیریم و وارد میدان مبارزه شویم. با خرد، متحد و به گونه ای سازمان یافته.
چرا تغییر از پایین، یعنی خودآگاهی و خودسازماندهی مردم، لازم است؟
خط استراتژیک سازمان خودرهاگران برای تغییرات در ایران بر اساس بنیان گذاشتن قدرت اجتماعی است. یعنی تقویت خودآگاهی و خودسازماندهی اجتماعی مردم. اما چرا؟
خودرهاگران: آن چه در مردم باور نسبت به قدرت خویش پدید می آورد کار عملی است.
با مشاهده ی عمل مادی کنشگران سیاسی است که مردم عادی می فهمند چه قدرت عظیمی در آنها موجود است و با آن چه ها که نمی توان کرد. وقتی باور به قدرت خویش در مردم شکل گرفت، توده ها قادر به هر کاری هستند و دیوار انفعال و ترس فرو می ریزد.
راه پایان بخشیدن به انفعال اکثریت جامعه
در هر کجا که پتانسیل مبارزاتی وجود دارد کار جمعی و سازمان یافته را آغاز کنیم و هدفمان روشن باشد: کنش.