شورش را می توان به جنبش تبدیل ساخت و با آن رژیم را پایین کشید
برای موفقیت یک شورش هیچ چیز بالاتر و مهم تر و حساس تر از سازماندهی وجود ندارد. فن سازماندهی را بیاموزیم.
برای موفقیت یک شورش هیچ چیز بالاتر و مهم تر و حساس تر از سازماندهی وجود ندارد. فن سازماندهی را بیاموزیم.
این یک پتانسیل عالی برای نیروی کنشگر و نیرویی که می خواهد به طور علمی و حساب شده و نه فقط احساسی و هیجانی با مسائل بر خورد کند فراهم می آورد. در اینجا کنشگر به دو نوع آمادگی نیاز دارد: یکی آمادگی نظری و دیگری آمادگی عملی
سازمان خودرهاگران به عنوان استراتژی در پی گسترش و تقویت قدرت اجتماعی یعنی قدرت سازمان یافته ی مردم می باشد.
قدرتی است که از مجموع توان نهادهای سازمان یافته ی شهروندی به وجود می آید و از حقوق مردم دفاع می کند.
شورش ها قدرت بالقوه عظیمی دارند که فقط از طریق سازماندهی به صورت بالفعل درمی آید.
از آن جا که جوهره ی قدرت اجتماعی خودسازماندهی شهروندان در مدرسه و کارگاه و محله و دانشگاه و کارخانه است ما به کار آموزش فن خودسازماندهی مشغول هستیم و برای این منظور از اینترنت، رادیو و تلویزیون استفاده می کنیم.
صد البته، ما قدرت اجتماعی را دارای اصالت می دانیم و به تقویت آن می پردازیم تا به عنوان ضد قدرت در مقابل قدرت سیاسی عمل کند. ما در امر به دست گرفتن قدرت سیاسی فعالیتی نداریم و تمام کوشش خود را بر روی ساماندهی قدرت اجتماعی متمرکز کرده ایم.
بلی، تلاش برای شکل دهی قدرت اجتماعی، یعنی قدرت سازمان یافته ی مردم، استراتژی سازمان ما می باشد. ما تلاش می کنیم که فن خودسازماندهی اجتماعی را به مردم آموزش دهیم تا با ایجاد گروه های شهروندی شروع به فعالیت در مسیر به دست گرفتن سرنوشت خود کنند.
بخش عمده ای از اپوزیسیون به قدرت سیاسی نظر دارد و تغییر دمکراتیک از بالا را مد نظر قرار می دهد. اما از آنجا که دمکراسی جز با مشارکت نهادینه ی مردم ناممکن است تلاش اپوزیسیون برای استقرار دمکراسی در ایران نیز یا ناکام مانده است یا در نهایت تبدیل به تغییر از بالا با خصلت غیر اجتماعی خواهد شد.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes