درباره ی خودسازماندهی
خودسازماندهی یعنی اعضای یک جمع به طور مشترک تصمیم گیری می کنند. میان خود تقسیم کار می کنند و سپس با هماهنگی شروع به اجرای تصمیمات می کنند.
خودسازماندهی یعنی اعضای یک جمع به طور مشترک تصمیم گیری می کنند. میان خود تقسیم کار می کنند و سپس با هماهنگی شروع به اجرای تصمیمات می کنند.
مراحل شکل گیری کار خودسازمان یافته :
1. یک نفر با یک یا چند نفر دیگر یک جمع را تاسیس می کند.
2. جمع شروع به فعالیت کرده و گسترش می یابد.
3. جمع با جمع های دیگر پیوند می خورد.
4. اشکال سازمان یافته تر و بزرگتر کار جمعی بروز می کند.
5. قدرت اجتماعی ]سازمان یافته[ بنیان گذاری می شود.
انسان انسان است، چه در ایران چه افغانستان،
انسان محترم است، چه در ایران چه در افغانستان،
انسان مقدّسترین پدیدههاست، چه در ایران چه در افغانستان،
تا آزادی را آزاد، //
کشورداری ی ایرانی را //
گیتی گردان ِ نگین ِ نگاه ِ هر نگار گردانیم //
تا ایران ِ تو ایران ِ ما، ایران ِ همه، //
به کهکشان ِ شیری، شیر رساند.
رهایی از گرسنگی و تشنگی دانه و آب را //
بر بستر ِ زمین می کارد و می بارد //
تا آدمیان تشنه ی نان گرسنه ی آب //
گسسته واژگون نگردند
راز موفقیت ما در نبرد سختی که در پیش داریم: پیوند ناگسستنی با شرافت انسانی
بخش کوچکی از این یک درصد نیرویی است که به راستی می توانید در آغاز کار روی آن حساب کنید و به تدریج افزایش می یابد. باید به آنها ضرورت کار سازمان یافته راتوضیح داد، فن سازماندهی را آموزش داد و به هر طریق ممکن از آنها حمایت مادی و غیر مادی به عمل آورد. دوم این که در اپوزیسیون باید تولیدکنندگان ادبیات سیاسی و کنشگران سیاسی را از هم تفکیک کرد.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes