- در 23 خرداد 88 آمادگی لازم را نداشتیم فرصت را از دست دادیم، آیا می خواهیم باز هم فرصت های بعدی را بسوزانیم؟
- فقط نیرویی می تواند از فرصت ها خوب استفاده کند که از قابل آمادگی روانی و مادی آن را کسب کرده باشد
- کسب آمادگی برای رخدادهایی که در ایران در راهست بستگی مستقیم دارد به میزان سازمان یابی ما برای عمل به موقع، هماهنگ و هدفمند
- تاکید ما بر سازماندهی از آن روی است که یک جمع کوچک سازمان یافته موثرتر از توده های گسترده فاقد سازماندهی است
- اگر یک اقلیت کوچک از کنشگران جنبش از حالا خودسازماندهی کنند می توانند سر بزنگاه توده های جان به لب رسیده را به سوی هدف هایی مهم رهنمایی کنند
- نباید انتظار داشت میلیون ها نفر بتوانند دست به خودسازماندهی بزنند، همین قدر که اقلیتی با هدف و قاطعیت از سازمان یابی برخوردار باشد کافی است که جنبش بتواند مسیر و محوریت پیدا کند
- تاکید ما برخودسازماندهی این است که این بار برخلاف خرداد 88 غافلگیر نشویم و بخشی از جامعه باشد که از قبل خود را برای کار جمعی و هدایتگرانه آماده ساخته است
- سازماندهی جمعی میان خود و نیز داشتن یک تصویر روشن و کاربردی از هدف، استراتژی و تاکتیک ها کافی است که یک نیروی اقلیت را به هدایتگر و نیروی سرنوشت ساز یک جنبش توده ای وسیع تبدیل سازد
- با انتقال این پیام ها به درون جامعه اجازه دهیم که کنشگران جنبش آمادگی های لازم را پیدا کنند: 1) خود را سازماندهی کنند 2) هدف خویش را به روشنی بدانند 3) استراتژی دستیابی به آن هدف را در ذهن داشته باشند 4) تاکتیک های لازم را برای هر مرحله از حرکتی که آغاز می شود بدانند 5) روی راهکارهای جزیی مشخص کار و کسب آمادگی کرده باشند
- سازمان خودرهاگران به عنوان یک تشکل کنشگرا بر این باورست که تمامی این تلاش ها در دنیای مجازی و رسانه ای باید سبب ترویج و گسترش خودسازماندهی در صحنه ی مادی مبارزه شود تا هدایتگران جنبش را شکل دهد . برای این منظور هر کس بر اساس حس مسئولیت پذیری خویش می تواند عمل کند
Comments are closed.
Hello There. I found your weblog the usage of msn. That is a really neatly written article. I will make sure to bookmark it and come back to read more of your helpful info. Thank you for the post. I will definitely comeback.