انتخاب استراتژیک اپوزیسیون: قدرت در دست مردم از همین حالا – کورش عرفانی
بد نیست تشکل‌ها و فعالان اپوزیسیون در مورد سرمایه‌گذاری بر روی قدرت اجتماعی برای خروج از بن‌بست کنونی، کنجکاوی به خرج داده و در این مورد فعال برخورد کنند. به این ترتیب جامعه وقتی می‌بیند که اپوزیسیون، یا بخشی از آن، دارد در مسیر یک تغییر کیفی و برای حاکم ساختن اعضای جامعه بر سرنوشت خویش حرکت می‌کند شروع به اعتماد به این مجموعه می‌کند.
آیا راهی برای اتحاد اپوزیسیون وجود دارد؟
تلاش برای دادن قدرت به مردم از همین حالا.
قدرت اجتماعی چیست؟
قدرتی است که از مجموع توان نهادهای سازمان یافته ی شهروندی به وجود می آید و از حقوق مردم دفاع می کند.
آیا سازمان خودرهاگران به قدرت اجتماعی توجه دارد؟
بلی، تلاش برای شکل دهی قدرت اجتماعی، یعنی قدرت سازمان یافته ی مردم، استراتژی سازمان ما می باشد. ما تلاش می کنیم که فن خودسازماندهی اجتماعی را به مردم آموزش دهیم تا با ایجاد گروه های شهروندی شروع به فعالیت در مسیر به دست گرفتن سرنوشت خود کنند.
چگونه می توان از حالا کار ساختن قدرت اجتماعی را شروع کرد؟
از طریق ساختن جمع های شهروندی در داخل و خارج از کشور. در رابطه با موضوعات مختلف و برای فعالیت های گوناگون باید به ایجاد انجمن ها و گروه های شهروندی اقدام کرد و به فعالیت منظم پرداخت. آموزش و تمرین مدیریت جمعی امور ما را برای ساختن و پیش بردن مردمسالاری آماده می کند.
به‌جای فدرالیسم و قوم‌گرایی به فکر قدرت اجتماعی باشیم – کورش عرفانی
مشکل در تمرکز قدرت در دست غیرکُرد و غیرآذری نیست، مشکل در تمرکز قدرت در دست حکومت است، هر حکومتی. راهکار در جدا شدن کُرد و آذری از مجموعه‌ی ایران نیست، در این است که قدرت اجتماعی در جای‌جای ایران شکل گیرد. نیاز به این است که شهروند ایرانی، آذری و خراسانی و خوزستانی و بلوچ و کُرد و غیره در سرنوشت اجتماعی خویش و نه در جست‌وجوی تعیین تکلیف قومی خویش فعال شوند.
آیا شما حاضرید با سازمان ها و گروه های دیگر اتحاد کنید؟
پاسخ: ما با هر سازمان و گروهی که در راه تشکیل قدرت اجتماعی، یعنی ضد قدرت نهادینه و سازمان یافته، تلاش کند در یک مسیر هستیم و از هیچ کوشش مشترکی دریغ نخواهیم کرد.
آماده ی اشغال خیابان ها و وزارتخانه ها و کنترل شهرها و راه ها باشیم. برای این منظور گروه های شهروندی را تشکیل دهیم.
فروپاشی نظام، شورش های اجتماعی، حمله ی نظامی
در مورد هریک از این سناریوها آماده باشیم تا وارد صحنه شویم. ساختمان های دولتی و پایگاه های رژیم را تصرف کنیم و سران و آمران و عاملان جنایت را بازداشت کنیم. آماده ی اشغال خیابان ها و وزارتخانه ها و کنترل شهرها و راه ها باشیم. برای این منظور گروه های شهروندی را تشکیل دهیم.
فروپاشی نظام، شورش های اجتماعی، حمله ی نظامی برای این سه سناریو چگونه آماده باشیم؟
به طور تنها و فردی کاری نمی توانیم کنیم. به صورت جمعی و تیمی هر کاری می توانیم کنیم. در بین خانواده و اقوام و آشنایان، در محله ی خود، در محل کار خود، در مدرسه و در دانشگاه و هر جا که می توانید گروه های شهروندی چند نفره تاسیس کنید و آماده باشید تا به محض آن که شرایط مناسب شد وارد عمل شود.
خودسازماندهی یعنی تشکیل گروه های شهروندی برای دفاع از جان و مال و حقوق خود.
فروپاشی نظام، شورش های اجتماعی، حمله ی نظامی –
هر کدام از این سناریوها ممکن است، اما آیا ما آمادگی برخورد با آن را داریم؟
یک کار است که برای هر سه سناریو مفید است:
خودسازماندهی
یعنی تشکیل گروه های شهروندی برای دفاع از جان و مال و حقوق خود.