خودرهاگران: پایدار و استوار تا مرز پیروزی مبارزه را دنبال کنیم

وقتی مسئولیت پذیر نیستیم بزرگترین خدمتی که می توانیم به عرصه ی فعالیت سیاسی کنیم این است که وارد آن نشویم.
فعالیت و کار سیاسی برای ایجاد تغییر است، تغییر هم از تلاش بر می آید و تلاش نیز یعنی مسئولیت پذیری. وقتی این آخرین نیست هیچ کدام دیگر هم نخواهد بود.
یکی از مهمترین دلایل شکست مبارزات سی سال گذشته این است که اندیشیده ایم مبارزه یعنی رفتن و سرگرم شدن به مسائل سیاسی و در عین حال هیچ مسئولیت جدی و تعهدی را نپذیرفتن.
به دلیل نبود جدیت برای تداوم بخشیدن به فعالیت ها شکست های پیاپی را دیده ایم و امروز فرهنگ شکست به جای فرهنگ غلبه و پیروزی بر اپوزیسیون حاکم شده است.
حضور افرادی که سرگرمی سیاسی و یا دل مشغولی سیاسی را با مبارزه ی سیاسی اشتباه گرفته اند سبب شده است شکل دادن به حرکت های پایدار و مقاوم و جدی بسیار دشوار و نزدیک به ناممکن باشد.
مبارزه با یک رژیم دیکتاتوری، در ورای حرکت های نمایشی، یک امر جدی، پر زحمت و پرخطر است. تنها کسانی از پس آن بر می آیند که در خود دو عنصر عقلانیت و انسانیت را تقویت و نهادینه کرده اند. عقلانیت سبب می شود با مسائل مختلف در مسیر مبارزه به صورت واقع گرا و منطقی برخورد کنیم و تعهد انسانی نیز سبب می شود که پایدار و استوار تا مرز پیروزی مبارزه را دنبال کنیم.
سازمان خودرهاگران سفارش می کند که برای کار سیاسی حتما روی یک چیز پایمان را از پیش سفت کنیم و آن این که مسیر مبارزه پر پیچ و خم و پر حادثه است. یا وارد آن نشویم یا آگاهانه وارد شویم و در وسط مسیر جا نزنیم.