خشایار رخسانی
پیشگفتار:
در پی اعتراض نرم جناب میرحسین موسوی به دار زده شدن پنج تن آزادیخواه در هفته-یِ گذشته، دادستان تهران جعفری دولت آبادی، به اعتراض میرحسین موسوی واکنش نشان داد و او ناخواسته با زدن اتهام به میرحسین موسوی بر پایه-یِ دست داشتن او در کُشتارهای سال 67 به کَردِ (عملا) به این کشتارها اعتراف کرده است. و این نخستین باری است که حکومت اسلامی پس از دو دهه خاموشی، مسئولیت این کشتارها را بگونه-یِ رسمی میپذیرد. در این پیوند سعیده منتظری دختر شادروان آیت الله منتظری، نامه ای به آقای میرحسین موسوی نوشته است و از او درخواست کرده است که این گفته-یِ دادستان را به شگون نیک بگیرد و با نکوهش از گذشته-یِ خودش به جُنبش سبزها رنگی دیگر دهد
سرآغاز:
آقای مهندس میرحسین موسوی لطفا اندکی تأمل فرمایید در گفته دادستان تهران (آقای جعفری دولت آبادی). شاید سخنان دیروز ایشان در مورد شما را از سر خیرخواهی ندانید اما دستور علم اخلاق و فرمایش معصوم(ع) است که : «أنظر إلی ما قال و لاتنظر إلی من قال».
آقای جعفری دولت آبادی پس از واکنش اعتراضی شما به اعدامهای سیاسی اخیر، در نطقی در مورد شما یادآور شده اند: «کسانی که مدعی پیروی از خط امام (ره) هستند، چگونه می توانند آموزه های ایشان را که ایستادگی در برابر گروهک های معاند بود فراموش کنند؟ … در همان سالهایی که اعدامهایی بر اساس حکم حضرت امام (ره) علیه منافقین صورت گرفت، ایشان نخست وزیر بود. اگر چنین ادعایی دارد، چگونه در آن دوران خدمت کرد؟!»
آقای مهندس میرحسین موسوی! من درصدد تأیید سخن ایشان نیستم، اما بد نیست از سخنان ایشان به این نتیجه برسیم که نقد و نقادی را بایستی به عنوان یک نیاز برای جامعه بدانیم. چرا عملاً همگی کردارمان را به تاریخ می سپاریم تا آیندگان ناقد ما باشند؟! این وظیفه همگانی است که گذشته خود را نقد نماییم و اگر اشتباهی داشته ایم در صدد جبران آن برآییم. این مهم برای دولتمردان ضروریتر است. آنها بایستی قبل از این که تاریخ و آیندگان به نقد کردار آنان بپردازند، خود گذشته خود را نقد نمایند. حتماً می دانید که نقد صادقانه به نفع جنبش سبز هم خواهد بود.
و باید به این نکته متوجه باشیم که اصل مهم در نقادی این است که هیچ فردی را مصون از خطا و اشتباه ندانیم، و اساس کارمان بر این حدیث نبوی قرار گیرد که : «کل بنی آدم خطاء و خیر الخطائین التوابون» : “همه فرزندان آدم خطاکارند، و بهترین خطاکاران توبه کنندگانند”.
به امید آن روز.
و امید این که پوینده راه حق و حقیقت باشیم