اعدام محمد و عبدالله فتحی

اعدام محمد و عبدالله فتحی نشان می دهد که جمهوری اسلامی رژیمی است بناشده بر اعدام و ماندگار با اعدام. تا زمانی که باشند می کشند. تا روزی که با زبان قهر این جنایت پیشه گان را از کاخ هایشان بیرون نکشیم بساط اعدام برپاخواهد بود. این جنایت نشان داد تا چه حد ساده لوحانه است که وقتی کسی از ما را دستگیر می کنند برای حفظ امنیت او بخواهیم که سکوت کنیم. این اشتباه است. به محض بازداشت یک نفر باید موضوع را عمومی کرد تا بتوان کاری انجام داد. اما در یک تحلیل نهایی هیچ امیدی به این که روزی رژیم آدمکش آخوندی نکشد نداشته باشیم. فقط با سرنگونی کلیت نظام است که اعدام متوقف می شود. تکرار می کنیم: تا باشند می کشند، وقتی نمی کشند که نباشند..