بررسی روش های مدیریت شورش های اجتماعی – قسمت 2

بررسی روش های مدیریت شورش های اجتماعی

بازنوشت گفتارهای به سوی سازماندهی در رادیو اتحاد

گفتارها از:  دکتر کورش عرفانی (با مشورت کمیته نافرمانی مدنی سازمان خودرهاگران)

بازنویسی و ویرایش: دفتر تولید سازمان خودرهاگران

قسمت دوم:

بررسی روش های مدیریت شورش های اجتماعی- قسمت 2

————————————

نقش زمان در هدایتگری شورش ها:

حال ببینیم کنشگران  چگونه باید عمل کنند که  خصلت غافل گیری شورش ها به سود آنها تمام شود، چه ابزاری در اختیار دارند تا بتوانند خود را طبق یک برنامه حساب شده و پیش از آنکه شورش ها رخ دهند برای آنها آماده کرده تا همیشه یک قدم از عوامل حکومت جلوتر و زودتر در صحنه باشند و ابتکار عمل  در هر رخداد را هوشیارانه، توانا و حساب شده در دست بگیرند پیش از آنکه با سرکوب حکومتی روبرو شوند.
کنشگران باید ترتیبی بدهند که به طور دائمی در جریان اخبارو رویداد های گوشه گوشه ی شهر محل سکونت خود باشند.  این کار البته دشواریهای خود را دارد ولی همیشه باید به خود یادآوری کنیم که مبارزه کاریست جدی که نیاز به آگاهی، پایمردی، پافشاری، استمرار و هوشیاری دارد. با آسان گیری و تعلل راه به جایی نخواهم برد و شاید بهتر باشد که اگر در این کار جدی نیستیم از آغاز از ورود به آن خود داری کنیم.
یکی از راه های پیشنهادی سازمان خودرهاگران برای کسب این آگاهی ها اینست که شبکه ای از دوستان خبر رسان برای خود تدارک ببینیم .
از میان بستگان، دوستان، همسایگان، در هر نقطه ای از شهر، کسانی را انتخاب کنیم و از آنها بخواهیم که هر گاه خبری در محله ی آنها روی می دهد آنرا به شما منتقل کنند. نیازی نیست که جزییات نیت خود را به همه توضیح دهید، مخصوصا اگر از آنها شناخت درستی ندارید. به حد اکثر آدم هایی که می شناسید بسپارید که اگر در نزدیکی آنها اتفاقی می افتد به شما خبر بدهد.  به این وسیله شما می توانید نسبت به اخبار واقعی و آنچه در شهرتان می گذرد آگاهی داشته و نبض تند حال و هوای محل سکونت خود را زودتر احساس کنید. شاید لازم باشد در نقاط مختلف شهر گشت بگذارید. و یا هر راه حل دیگری که خود نسبت به شرایط محل مناسب می بینید به کار بگیرید. خلاقیت های خود در این زمینه به کار ببرید. گفتگو بر سر نکته ای است که می تواند سرنوشت یک جنبش را تغییر دهد. ممکن است هیچ اتفاقی هم نیافتد ولی برای هدفی که پیش رو داریم ارزش دارد همیشه  در صحنه حضور داشته باشیم .
حال ببینیم با این آگاهی ها شما چه کار باید انجام دهید .

 در کنار گروهی که شبکه ی آگاهی رسانی شما را تشکیل می دهند بایستی یک شبکه عملیاتی داشته باشید.  این افراد باید از دوستان بسیار نزدیک و مورد اعتماد شما باشند و دقیقا نظر و برنامه شما را بدانند و با شما همراه و هم فکر باشند.
به این وسیله  می توانید یک حرکت کور قابل سرکوب را به یک حرکت هدایت شده هدفدارتبدیل کنید. حال می رسیم به خصلت دوم شورش ها که بی خبری از محل و مکان بروز شورش است . همین شبکه اطلاع  رسانی موضوع مکان را هم برای شما حل می کند. باید پیش بینی های لازم را کرده  باشید که با استفاده از میان برها در اسرع وقت خود را به محل برسانید. اینک باید دید در این مرحله سازمان دهی و کسب آما دگی به چه معنی است. باید نقشه شهر را به خوبی مطالعه کرده باشیم و آسان ترین راه را برای رسیدن به نقطه شورش پیدا کرده باشیم . موکول کردن  این کار به هنگام  بروز شورش، غفلت کردن در باره ی موضوع زمان و نقش برجسته و حساس آن  در سرنوشت مبارزه است. باید پیشاپیش  راه ها را آزمایش کرده باشید. وضعیت سوق الجیشی خود و محل را خیلی زود و در ارتباط با یکدیگر  در کمترین زمان ممکن در یابید . حداقل اطلاعات  باید کافی باشد که شما را به حرکت وادارد و پیشاپیش بدانید که چگونه در کمترین زمان ممکن خود را به محل برسانید . اینکه بخواهید پس از بروز شورش به نقشه شهر رجوع کنید و راه رسیدن به محل را جستجو کنید به معنی آنست که شما فرصت را باخته اید.  دشمن در عمل نشان داده است که همه این آمادگی ها را دارد.  شما میخواهید وارد یک مسابقه جدی زمان با دشمن بشوید  بنابرین شما هم باید این آما دگی ها را  برای خود کسب کنید. باید ابزار و وسائلی که شما را به مقصد برساند از قبل شناسایی کرده باشید تا همیشه در اختیار و آماده حرکت باشند. اگر دوچرخه، موتور سیکلت و یا ماشین است باید از نظر فنی ، سوخت ، و مدارک لازم رانندگی و هر موضوع دیگری که می تواند در کار تاخیر ایجاد کند فکر شده و پیش بینی های لازم در مورد آنها شده باشد. آیا ابزار ارتباطی بین اعضا تیم از قبل بررسی شده است؟ آیا این ابزار به درستی کار می کنند؟  ما با دشمنی روبرو هستیم که همه ی ابزار سرکوب را در اختیار دارد، پس باید هوشیارانه با او در میدان نبرد روبرو شد. همه اینها نکاتی است که ممکن است ریز و جزیی بنظر برسد،. ولی همه آنها به حساب می آیند تا بشود پنج دقیقه زودتر در محل حاضر شد و هدایت شورش ها را به دست گرفت. از میان افراد شرکت کننده در شورش ها ممکن است ۱۰ یا ۲۰ در صد به شما بپیوندند. چگونه این کار را می توانید انجام دهید؟  باید آنها را بیاموزید. این جزوه و ادبیات تولید شده ظرف چند سال گذشته برای همین منظور تهیه شده است[1].
سرنوشت شورش ها و جنبش ها سر خیابانها تعیین می شود و نه در بحث های طولانی و نه در کلی گویی کردن ها. می توان ده سال دیگر را در فیس بوک و تویتر به هدر داد ولی به این وسیله نمی توان جمهوری اسلامی را از اریکه ی قدرت به پایین کشید.  کنش گران چندین میلیون نفرنیستند، شاید از هر ده هزار ایرانی یک نفر میتواند کنشگر باشد. ولی با اتکا به سازماندهی همین شمار از مردم می توانند همدیگر را پیدا کنند و در ارتباط با هم از نیروی خود به بهترین وجه استفاده کنند.

(پایان قسمت دوم)

1 Comment

  1. با درود.لطفا مکانهای مشخصی در سطح شهرها برای پیوستن و سازماندهی با هر ترفند امنیتی که قابلیت آموزش دارد را معرفی کنید.دیشب برای اولین بار به چند جوان درون پارک مراجعه کردم.بعد از کمی صحبت و پیشنهاد،اظهار خطر(ترس)کردند و فقط برایم آرزوی موفقیت کردند.ناامید نیستم،امروز می خواهم به حواشی تظاهرات ساندیس خوران سری بزنم،تا آزادی خواه شجاعی را بیابم و….
    با مهر وسپاس
    سعید

Leave a Reply

ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد


*