خودرهاگران: حفظ جان انسان را مهمترین وظیفه ی هر جنبش اعتراضی

  1. رادیکالیسم جنبش اعتراضی باید در سطح متناسب با برخورد حاکمیت با اعتراضات باشد: نه کمتر و نه بیشتر
  2. هر چه سرکوب شدیدتر باشد خصلت رادیکال جنبش باید افزایش یابد و هر چه خشونت دولتی کمتر شود میزان رادیکال بودن جنبش باید کاهش یابد
  3. نقطه ی تعادل برای رسیدن به رادیکالیسم کافی در جنبش عبارت است از دستیابی به حدی که موفقیت حرکت مردم را تضمین کند
  4. بدون رادیکالیسم (قاطعیت عملی) کافی جنبش سرکوب می شود و با رادیکالیسم بیش از حد جنبش به انحراف می رود. تعادل در این میان ضامن سلامت و پیروزی حرکت خواهد بود.
  5. آنها که قاطعیت لازم برای جنبش مردم را خشونت می نامند همدستان خواسته یا ناخواسته ی سرکوبگران هستند.
  6. خشونت واژه ای است که فقط برای طرف سرکوبگر و غیر منطقی به کار می آید، آن چه مردم در مقابل خشونت می کنند دفاع منطقی است
  7. رواج گفتمانی که دفاع مردم از جان خویش را خشونت می نامد میراث شوم اصلاح طلبان دولتی است. تا زمانی که ایشان خود در قدرت بودند این گفتمان را برای دفاع از دولت خویش می گفتند و زمانی که از قدرت رانده شدند همین گفتمان را برای کسب اجازه و حمایت جهت بازگشت به ساختار قدرت مطرح کردند
  8. بسیاری از کسانی که در خارج از کشور نشسته اند و از بی بی سی و صدای آمریکا فریاد یا خشونتا بر سر مردم ایران می کشند، مزد بگیران موسساتی هستند که در آمریکا برای از بین بردن خصلت خودجوش و مردمی جنبش های اجتماعی در کشورهای محروم تاسیس شده اند. این موسسات با ترویج نظریه ی من درآوردی مبارزه ی غیر خشونت آمیز در صددند تا انقلاب های مردمی دنیا را رنگی کرده و تحت کنترل از راه دور خویش درآورند.
  9. سازمان خودرهاگران حفظ جان انسان را مهمترین وظیفه ی هر جنبش اعتراضی دانسته و در این راستا دفاع قاطع از جان خویش در مقابل دستگاه جنایت پیشه سرکوبگری را وظیفه ای اخلاقی می داند. هر حرکتی که انسان ها را وادار به پذیرش جنایت دولتی کند حرکتی است ضد اخلاقی و زمینه ساز از بین رفتن جان افراد