خودرهاگران: در مسیر تکامل فردی و اجتماعی گام بر داریم

به یاد داشته باشیم و به دبگران یادآوری کنیم که زندگی باید واجد شرایطی باشد تا لایق زیستن باشد
شرط نخست زندگی آزاد زیستن است و انسان در بند به زنده بودن مشغول است و بس
شرط دوم زندگی شرافت است و در آن جا که انسان ها برای حفظ بقا باید از شرافت خویش در گذرند زندگی معنا ندارد
شرط سوم شجاعت است و کسی که ترس را هر روز با خود یدک می کشد زندگی نمی کند
شرط چهارم محبت است و آن کس که از عشق ورزی و محبت نسبت به خود و دیگران محروم شده است به کار دیگری جز زندگی کردن اشتغال دارد
شرط پنجم رفاه است و هر آن کس که بپذیرد تا در فقر زیست کند تا دیگران در رفاه باشند چیزی از زندگی نفهمیده است
شرط ششم پیشرفت است و اگر امروز و فردای کسی یکی باشد جوهره ی زندگی را در نیافته است
شرط هفتم تعاون و همبستگی است و آن کس که از همکاری و همیاری گریزان است خود را از شیرینی زندگی محروم ساخته است
شرط هشتم چالشگری است و آن کس که جرات نوآوری و تجریه کردن را ندارد بی شک پویایی زندگی خویش را به صفر رسانده است
شرط نهم هدفمندی است که اگر انسانی ندارد برای چه زیست می کند زندگی برایش مفهومی ندارد
شرط دهم اندیشه ورزی است و این که انسان آموخته باشد برای هر چیزی در زندگی از اندیشه و فکر خویش حداکثر بهره را ببرد، چه در غیر این صورت زندگی یک امر مکانیکی و تکرار تکرار شده ها بیش نیست
لیست شرایط مناسب زندگی برای لیاقت زیستن را داشتن بلند است، هر کس می تواند به آن اضافه کند، اما واقعیت این است که جز با بازنگری آن چه به عنوان زندگی پذیرفته ایم نمی توانیم اطمینان داشته باشیم که در مسیر تکامل فردی و اجتماعی گام بر می داریم و یا این که به زنده بودن اکتفاء می کنیم