- وحدت سیاسی را در سطوح بالا و مبهم جستجو نکنیم در سطح پایین و بین خودمان آن را بطلبیم
- اتحاد سازمان های سیاسی بعد از اتحاد افراد ممکن است
- اتحاد سیاسی نیاز به فرهنگ همیاری دارد تا این فرهنگ را پدیدنیاوریم اتحادی شکل نخواهد گرفت
- پیش از آن که از این یا آن حزب و سازمان بخواهیم اتحاد کنند از خود بپرسیم آیا من می توانم متحد حداقل یک نفر دیگر بشوم
- اتحاد سیاسی نیاز به فرهنگ همیاری دارد تا این فرهنگ را پدیدنیاوریم اتحادی شکل نخواهد گرفت
- ریشه عدم موفقیت در اتحاد سازمان ها و جریان ها سیاسی نیست، فرهنگی است
- تا وقتی اعتماد و احترام متقابل در ما درونی نشود صحبت از اتحاد سیاسی وقت تلف کردن است
- پیش از آن که دیگران را به عنوان مقصر شکل نگرفتن اتحاد سازمانی یا وحدت سیاسی معرفی کنیم نقش فردی خود را در این باره تعیین کنیم
- یافتن حداقل ها برای اتحاد کار سیاسی مشکل نیست، اما گذر از حداکثر خود محوری غیر سیاسی افراد دشوار است
- بدون یک بستر فرهنگی مناسب محال است که یک اتحاد سیاسی داوطلبانه شکل گیرد، آن چه لازم و اضطراری است وقت گذاشتن روی امر محال نیست، بر عکس تلاش برای ایجاد آن بستر است
- تا درد را ریشه یابی نکنیم درمان ناممکن است، تا درنیابیم که چرا در طول سی سال مخالفان رژیم نتوانستند در کنار هم قرار گیرند نمی توانیم با شعار و خواهش و تمنا به این مهم تحقق بخشیم. علت های پایه ای و پردوام این پدیده چیست؟
- چگونه افرادی که حامل فرهنگ و رفتار استیدامنشانه هستند می توانند در قالب مسولان سازمان های سیاسی به افرادی پرمدارا ، دمکرات و انعطاف پذیر تبدیل شوند و وارد یک اتحاد سیاسی شوند؟ مگر سازمانی بودن رفتار را تغییر می دهد؟ باید به جنبه های فرهنگی و روانشناختی موضوع نیز توجه کرد.
- سازمان خودرهاگران با توجه به این تجربه ی تلخ تاریخی بود که که خود را به عنوان یک تشکل فرهنگی و سیاسی بنیان گذاشت. تا از یکسو فرهنگ اتحاد، همسویی و همیاری را دامن بزنیم و از سوی دیگر در صحنه ی سیاسی در کنار هم از مانع تاریخی رشد جامعه ی ایران یعنی رژیم ضد انسانی جمهوری اسلامی عبور کنیم
Comments are closed.
I love your blog.. very nice colors & theme. Did you make this website yourself or did you hire someone to do it for you? Plz reply as I’m looking to design my own blog and would like to find out where u got this from. thank you