خودرهاگران: کنشگری آگاهانه

برای پایین کشیدن رژیم اندکی حرف و انبوهی کار لازم است
تا راه نرویم زمین نمی خوریم، کسی که دیکته نمی نونیسد غلط هم ندارد، تا کار مبارزه را به طور جدی و عملی شروع نکنیم نمی دانیم که ضعف هایمان در کجاست
به جای نشستن و به یکدیگر نگاه کردن برای این که کسی کار را شروع کند، فقط به خود بنگریم و کار را شروع کنیم
اگر من به راه بیافتم، تو راه بیافتی و او نیز، مایی که این قدر صحبتش را می کنیم تشکیل شده است و می توان کوهها را جابجا کرد
هرگز برای عمل درباره ی آن چه که ضرورتش را خود درک کرده ایم منتظر کسی نباشیم
این تنها با تفکری خودباور است که می توان از هزار و یک مانع بر سر راه نهراسید و ایمان داشت که هر ناممکنی در سایه ی تلاش انسان ممکن می شود
انفعال و انتظار از ویژگی های کسانی است که به خودباور ندارند، که به دیگری اعتماد ندارند، که شناختی از قدرت جمع و کار جمعی ندارند
می توانیم سال ها باز به صحبت و انتقاد و گفتگو در باره ی مبارزه بپردازیم، اما فراموش نکنیم مبارزه در نهایت عملی است
یک بار مبارزه را به طور عملی تجربه می کنیم؛ یک بار از مرز حرف و نظردهی بگذریم و به کنشگری بپردازیم
سازمان خودرهاگران هر هموطنی را به پاسخ دهی به درک خودجوش خویش دعوت می کند تا به واسطه ی آگاهی، اراده و اختیار خویش به عرصه ی عمل و کنش وارد شود، مبارزه در این مقطع نیازمند تک تک ماست
کاروان مرگ در راهست و جان ایرانی را می گیرد. به این جنایت سالاری خاتمه دهیم
در رابطه با مبارزه، از خود نپرسیم چه می توانم بکنم، بپرسیم چه نمی توانم بکنم