خود رها گران: مسیر مبارزه و استقامت

  1. آن که مقصد را می داند، راه را خواهد یافت
  2. هدف از مبارزه را تعریف کنید تا در هر شرایطی ابزار دستیابی به آن را بیابید
  3. در فرایند مبارزه رهبر کسی نیست که خود را به این نام اعلام می دارد، کسی نیست که دستگاه تبلیغاتی او را این گونه معرفی می کند، رهبر هر کسی است که بتواند مسیر مبارزه را تشخیص داده و مبارزه را به سوی هدفش نزدیک تر سازد
  4. نبود باور به خود دلیل نخست نیاز به رهبری است، آن که خودباور است مجهز به رهبر است
  5. راه مبارزه هر چه که باشد شاخص درستی آن، وفاداری به ارزش های خود از یک سو و دستیابی به هدف تعیین شده از سوی دیگر است
  6. کسانی که می خواهند به یک مقصد برسند، حتی اگر از راه های مختلف حرکت کنند، هم مسیر هستند. مهم این است که همگی مقصد را بشناسند
  7. به بیراهه نرفتن در مسیر طولانی مبارزه از کسانی ساخته است که مقصد را خوب می شناسند، پس خوب بشناسیم جامعه ی آزاد، مردم سالار و مبتنی بر عدالت را، جامعه ی ایده آل را
  8. در پیج و خم های متعدد راه طولانی مبارزه، هرگز ارزش های خود را از دست ندهید، با آنهاست که به مقصد می رسید و یا هرگز نمی رسید
  9. در کوره راهها، سنگراهها، در مقابل موانع و سدها و دره ها و قله ها، فقط به این بیاندیشید که معنای زندگی در عبور و گذشتن از آنهاست و پوچی و بی معنایی حیات در ماندن و درجا زدن و عقب نشستن
  10. استوار، پایدار، قدرتمند، دلاور و کوشا باشید، ثانیه ای از لذت استقامت با دهها سال ذلت تسلیم قابل مقایسه نیست