بانک مرکزی رژیم که به تدریج مانند سایر نهادهای بزرگ زیر نظر سپاه قرار می گیرد در یک شوخی بزرگ که دروغ سیزده می ماند نرخ تورم را در سال 88 کمتر از 11 درصد اعلام کرد. این رقم بیانگر یک دوم و در برخی موارد یک سوم از واقعیت افزایش قیمت ها در سال گذشته بود. به همین ترتیب سالی که آغاز شده است شاهد افزایش چشمگیر قیمت ها خواهد بود. از آن جا که بانک مرکزی یک کشور که باید حافظ تعادل مالی مملکت باشد به دست سپاه افتاده است، و از آن جا که ما نبوغ مدیریتی سپاه را در عرصه های مختلف می بینیم، می توان انتظار داشت که این بانک نیز به ورطه ی آشوب و بی برنامگی درافتد و در ماه های آینده نقش نهادینه ی خود رد عرصه ی مالی را از دست بدهد.
این موضوع در زیمبابوه نیز روی داد و با بی اعتبار شدن نهاد کنترل کننده ی ارزش پول توسط حکومت خودکامه ی این کشور پول زیمبابوه ارزش خود را چنان از دست داد که برای خرید یک نان به چند صد میلیون واحد پول آن کشور نیاز بود. تا به حال چندین بار دولت آن کشور سه صفر را از واحد پول خود حذف کرده و یا اقدام به چاپ اسکناس های درشت کرده است. اما هربار نتیجه همان بوده است. قیمت ها افزایش و پول بی اجتماعی و سیاسی می رود تا این سال را به سالی سرنوشت ساز برای مردم ایران تعیین کند. همت و اقدام هریک از ما در این راه گامی است مثبت برای پایان بخشیدن به حیات یک رژیم ورشکسته ی ضد مردمی.
اعتبار شده است.
به نظر می رسد که این اتفاق در ایران هم روی خواهد داد. صحبت از حذف سه صفر از اسکناس ها و نیز وارد کردن اسکناس های درشت دو تا از شاخص های مهم وارد شدن پول ایران به سراشیبی سقوط می باشد. از آن جا که دولت احمدی نژاد در پنج سال گذشته حجم نقدینگی پول را افزایش داده است و اقتصاد را به «اقتصاد سرمی» تبدیل کرده است به نظر می آید که سال 89 سال بروز بیماریهایی است که دیگر با سرم درمان پذیر نیست و نیاز به جراحی دارد. باند سپاه که قدرت را درست دارد می خواهد که این جراحی را خودش انجام دهد، و از طرفی هم چون نمی خواهد پیکر خود را زیر چاقوی تغییرات ببرد می خواهد با طرح حذف یارانه ها میلیون ها ایرانی را به فقر مطلق بکشاند تا از این طریق کمبودهای خود را جبران کند.
درگیری شدید در مجلس بر سر لایحه حذف یارانه ها به خوبی نشان می دهد که دولت احمدی نژاد پیش از آغاز سال مالی 89 علائم ورشکستگی را می بیند و در صدد است تا از مجلس اجازه بگیرد 40 میلیارد دلار پول از گرده ی مردم بیرون بکشد. این راه حل صد البته رویای یک دولت ورشکسته است که ناتوان از جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی و با خالی کردن صندوق ذخیره ی ارزی و گسترش بی سابقه ی هزینه های دولت حال در تدارک یک هجوم سراسری به جیب و سفره های مردم است تا از این طریق کمبودهای خود را جبران کند.
به عنوان نتیجه باید بگوییم که سال جدید سال بحران های اقتصادی حاد برای رژیم است که این، به همراه بحران