گفته هایی از فوئرباخ

  1. مذهب رویای آدمی است. اما حتی در رویاهایمان نیز خود را در خلاء و یا بهشت نمی بینیم، بلکه روی زمین هستیم، در قلمرو واقعیت. یعنی به جای آن که چیزهای واقعی را در پرتو واقعیت و ضرورت ها بنگریم آنها را در تلالو پرجلال تخیل و هوسبازی خویش می بینیم
  2. انسان هر آن چیزی است که می خورد
  3. آرزوی من تنها عبارت است از تبدیل دوستان خدا به دوستان انسان، دین باوران به اندیشمندان، نمازگزاران به کارورزان،داوطلبان آن دنیا به دانشجویان این دنیا، مسیحیانی که به واسطه ی دعاخوانی و تسلیم خویش نیمه حیوان و نیمه فرشته هستند، به اشخاص، به کسانی که به تمامی شخص هستند
  4. نخستین و برترین قانون ها باید عشق انسان به انسان باشد. جمله لاتینی «انسان خدای انسان است» نقطه ی عطفی است در تاریخ بشریت *Homo homini Deus est
  5. از هم پاشیدگی روابط اجتماعی و انسانی و فروپاشی اخلاقی در جامعه ی ایران در اوج خود است. تصمیم بگیریم که باز باید ساکت بنشینیم
  6. دیر یا زود سرنوشت ایران متحول خواهد شد. به چه سمتی؟ باچه محتوایی؟ نقش من و شما در آن چه بوده است؟ به نسل های فردا چه خواهیم گفت؟