چرا خیابان؟
این بار در خیابان هستند نه برای حفظ نظم همیشگی، که برای شکستن نظم همیشگی.
این بار در خیابان هستند نه برای حفظ نظم همیشگی، که برای شکستن نظم همیشگی.
هر حرکتی که به خشونت گر اجازه ندهد خشونت خود را ادامه دهد قابل تایید است. یعنی نباید گذاشت که دیگری به خشونت خود تداوم بخشد. باید طوری برخورد کرد که حرکت خشونت آمیز به پایان رسد و امکان بازآفرینی نداشته باشد.
کار فراتر از دولت احمدینژاد است، کار به رژیم جمهوری اسلامی، به ساختار و نظام جمهوری اسلامی یعنی سیستم حاکم کشیده خواهد شد و می تواند تا مرز تغییرات بنیادین در ایران پیش برود. این اما مستلزم این است که در کنار این بحرانهای اجتماعی، کنشگران سیاسی و اجتماعی آمادگی این را داشته باشند که اعتراضها و بحرانها را به سمتی هدایت کنند که از آن یک تحول سیاسی مثبت حاصل شود و برویم به سمت اعمال عقلانیت در حاکمیت از طریق مردمسالاری، دموکراسی، آزادیهای اجتماعی و حداقل عدالت اجتماعی.
با خودرهاگری
با آرمان ِ ایرانشهری بر خیزیم
برای موفقیت در یک جنبش اعتراضی باید دانست مرحله ی بعدی چیست. پس از حضور و تظاهرات در خیابان ها چه باید کرد؟ باید به خانه بازگشت یا ادامه داد؟
خشونت واژه ای است که فقط برای طرف سرکوبگر و غیر منطقی به کار می آید، آن چه مردم در مقابل خشونت می کنند دفاع منطقی است
سید علی باید بره
بدیهی است که این حضور مستمر سبب گسترش تظاهرات و اعتراضات پراکنده اما سراسری در کل کشور می شود و بخصوص فضا را برای اعتصاب های سراسری فراهم می سازد. از دل آن راهپیمایی های میلیونی دیگر زاده می شود که به واسطه ی آنها می توان به رژیم حاکم اولتیماتوم و مهلت زمانی مشخص داد و او را در نهایت وادار به ترک صحنه ی قدرت کرد.
نبرد برای آزادی یگانه اثر باقیمانده از انسانیت در انسان محروم از آزادی است
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes