انقلاب یعنی چه ؟
انقلاب یعنی ایجاد دگرگونی در ساختارها. ساختارها نهادهایی هستند که نوع روابط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را تعیین می کنند. انقلاب بعضی نهادهای کهن را از بین می برد، برخی را دگرگون می کند و تعدادی نهادهای جدید را به وجود می آورد.
ماه: نوامبر 2011
تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی
این بیت شعر، از سعدی، بیان می کند آن کس که نسبت به درد دیگران بی تفاوت است لایق نام انسان نیست. به عبارت دیگر، انسانیت ما در وجود توجه جدی نسبت جان و حرمت دیگران و نه فقط خودمان، تبلور می آید
بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش زیک گوهرند
بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش زیک گوهرند //
چو عضوی به دردآورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
بار دیگر شرف و اخلاق را در انسان ایرانی بیدار و با اتکاء بر آن، نظام سراسر دروغ و فساد را جارو خواهیم کرد.
بار دیگر شرف و اخلاق را در انسان ایرانی بیدار و با اتکاء بر آن، نظام سراسر دروغ و فساد را جارو خواهیم کرد.
حکومت شما جنایتکاران را سرنگون خواهیم کرد.
حکومت شما جنایتکاران را سرنگون خواهیم کرد.
انسان مداری در تاریخ و فرهنگ ایران (1)
تن آدمی شریف است، به جان آدمیت //
نه همین لباس زیباست، نشان آدمیت
ریشه های اجتماعی روان پریشی در جامعه ی ایرانی – مصاحبه رادیوئی
ریشه های اجتماعی روان پریشی در جامعه ی ایرانی ریشه های اجتماعی روان پریشی در جامعه ی ایرانی و در میان ایرانیان خارج ازکشور به انگلیسی و فارسی مصاحبه رادیوئی با کورش عرفانی War Possibility: Depression and Anxiety of Iranians Dr Korosh Erfani
جوانان، اپوزیسیون را دگرگون می کنند – کورش عرفانی
به همین دلیل بد نیست این توصیه را به جوانان کنیم که اگر می خواهند فردایی روشن داشته باشند باید در سرنوشت خویش به صورت فعال و سازمان یافته شرکت کنند. یعنی، در قالب تشکل های اجتماعی، صنفی، فرهنگی و بخصوص سیاسی. باید در صحنه ی سیاسی توان آن را داشته باشند که به نمایندگی از نسل خویش، به نمایندگی از چنده ده میلیون نفر از اعضای جامعه، از حقوق و خواست های خود به صورت سازمان یافته دفاع کنند. هم امروز و هم فردا.
مردم و اپوزیسیون: غایبان بزرگ معادله ی آینده ی ایران – کورش عرفاني
بخش کوچکی از این یک درصد نیرویی است که به راستی می توانید در آغاز کار روی آن حساب کنید و به تدریج افزایش می یابد. باید به آنها ضرورت کار سازمان یافته راتوضیح داد، فن سازماندهی را آموزش داد و به هر طریق ممکن از آنها حمایت مادی و غیر مادی به عمل آورد. دوم این که در اپوزیسیون باید تولیدکنندگان ادبیات سیاسی و کنشگران سیاسی را از هم تفکیک کرد.