گفته هایی از ادگار مورن (جامعه شناس فرانسوی)

انسان ها باید در انسانیت مشترکشان یکدیگر را باز شناسند، به همان ترتیب که باید تنوع فردی و فرهنگی خویش را به رسمیت بشناسند
شناختن انسان قرار دادن او در بطن هستی است نه جدا ساختن وی از آن
علم اقتصاد که از نظر ریاضی پیشرفته ترین علوم اجتماعی است، از حیث اجتماعی عقب افتاده ترین آنهاست، زیرا خود را از شرایط اجتماعی، تاریخی، سیاسی، روانشناختی و محیط شناختی که از فعالیت ها جدایی ناپذیر هستند منتزع کرده است
نوآوری حقیقی همیشه با بازگشت به ریشه هاست که میسر می شود
آموختن درک متقابل انسان ها یگانه شرط و ضامن همبستگی اخلاقی و فکری بشریت است
اگر یاد بگیریم که قبل از محکوم ساختن، درک کنیم، می شود گفت که ما در مسیر انسانی کردن روابط بشری هستیم
آگاهی هرگز نسبت به عبور از ابهام و عدم قطعیت مطمئن نیست
عشق چیست؟ اوج پیوستن خرد و دیوانگی است
شناخت عبارت است از دریانوردی در اقیانوسی از عدم قطعیت ها در گذر از قطب های قطعیت
مداراگری در برگیرنده دو چیز است: یک بخش دردآورر که به تحمل ابراز ایده های به زعم ما زیان آور برمی گردد و نیز یک اراده ی تحمل این درد
در هر ایمانی یک شک عمیق نهفته که کمابیش به عقب هل داده شده است
فرد خودمحور است چرا که خویش را به سان مرکز جهان می پندارد، لیکن در «من» او ، یک «تو» و یک « ما» نیز منظور شده و «من» او می تواند در یک تو و یک ما جای گیرد
در طبیعت بی نظمی کمتری نهفته است که در بشریت
انسان به طور طبیعی موجودی فرهنگی است زیرا به طور فرهنگی یک موجود طبیعی است
شناخت به واسطه ی هم جوشی با عدم قطعیت هاست که پیشرفت می کند نه با دور انداختن آن

خودرهاگران

استقرار نهادینه ی حفظ جان و حرمت انسان ایرانی آزادی، عدالت اجتماعی، مردم سالاری