خودرهاگران: فرهنگ کنش گرایی

زمان برای طرح ریزی و نقشه و پیشنهاد زیاد بوده است، اینک وقت عمل است
شاید بتوان گفت که درطول سی سال گذشته 90 درصد حرف زده ایم و 10 در صد عمل کرده ایم، بد نیست که از این پس بر عکس باشد، 10 در صد حرف و 90 در صد عمل
با نوشتن طرح های پیجیده و به ظاهر کامل که فاقد هر گونه پشتوانه ی عملی هستند ره به جایی نمی بریم، بهتر است که طرحی مختصر وساده اما با پشتوانه ی اجرایی قوی داشته باشیم
هنر یک سازمان سیاسی در پاسخگویی به نیازهای مشخص مبارزاتی است نه به در نظریه بافی های مفصلی که فقط ما را ارضاء می کند و دردی از جنبش دوا نمی کند
کنش شرط است نه حرف
برای کنار زدن فرهنگ گفتار گرایی بی عمل در اپوزیسیون می بایست فرهنگ کنش گرایی را رواج داد
راهکارهای مشخص، پشتوانه ی عملی و حمایت مادی و اجرایی، این است آن چه جنبش آزادیخواهی مردم ایران انتظار و احتیاج دارد
گردهم آییم، نه فقط برای حرف و صحبت، بلکه برای حرکت و عمل
تشخیص واقع گرای نیازهای جنبش ما را دعوت به گریز از حرافی و نظریه بافی و رفتن به سوی کار مشخص عملی می کند
تا به حال ارجحیت را به حرف و بحث می دادیم، اینک باید کنشگری را ترجیح دهیم