- در نظام های استبدادی که امکان تشکیل حزب و سازمان های گسترده ی سیاسی وجود ندارد بهترین روش برای کار جمعی خودسازماندهی است
- خودسازماندهی یعنی کار منظم جمعی انجام دادن براساس یک روش خودکفا و بدون نیاز به هدایت بیرونی
- یک جمع خودسازماندهی می تواند متشکل از 2 تا 5 نفر باشد و به کار نظری و عملی بپردازد
- جمع خودسازماندهی شده در بخش نظری به بحث و بررسی شرایط و چرایی شکل گیری آن می پردازد و راههای تغییر آن را بررسی می کند
- جمع خودسازماندهی شده در بخش عملی به این می پردازد که به صورت
- گروهی به کار مشخص و عملیاتی در صحنه اقدام کند
- کارهایی که یک جمع خودسازماندهی شده می تواند بکند متنوع است: شعار نویسی، دیوارنویسی، آگاه سازی دیگران، پخش یا نصب اعلامیه و آفیش های سیاسی، دعوت به تظاهرات و اعتصاب و اعتراض، آموزش فن مبارزاتی به دیگران و غیره
- خودسازماندهی در قالب محافل دوستان و آشنایان است و به همین دلیل شناسایی و سرکوب آن دشوار است
- جمع خودسازماندهی در بین خود روابط دمکراتیک و احترام متقابل خواهد داشت
- جمع خودسازماندهی رهبر و ریس ندارد و هر بار یک نفر می تواند مدیر جلسه باشد و یا برای هر مورد عملی یک نفر می تواند هماهنگ کننده باشد
- وقتی این جمع های خودسازماندهی شده در سراسر کشور گسترش یابد می توان شاهد حضور و نمود کارهای آنها در این سوی و آن سوی بود
- با انباشت فعالیت های جمع های خودسازماندهی شده می توان انتظار داشت که بخش مهمی از جامعه به این احساس عینی و این اطمینان خاطر برسد که از آمادگی لازم برای انجام یک حرکت سرنوشت ساز برخوردار است
- بدون تلاش برای ایجاد این جمع های خودسازماندهی شده نمی توان انتظار داشت که مردم به صورت خودجوش و ناگهانی حرکتی را شروع کنند که به سرانجامی برسد
- خود سازماندهی از خودما شروع می شود، از خود من
Comments are closed.
lotfan mara rahnamayi konid ke chegoone ozve sazeman shavam.
sepas
با سپاس از تماس شما،
یکی از همیاران با ایمیل شما تماس خواهند گرفت.
با مهر و احترام