با هم؛ از گرانی بنزین؛ تا خیابان پاستور
نوشته : اختر چرخ ادب (ایران)
ویرایش : دفتر تولید سازمان خودرهاگران
*****************************
این روزها متاسفانه ، نابسامانی های اجتماعی و ناهنجاری های اقتصادی و سیاسی گوناگون و رو به فزونی اند و رژیم خامنه ای نیز در حل هیچ یک توانا نبوده و به هیچ روی پاسخگو نیست. سال گذشته به چشم خود دیدیم و با تمام وجود دریافتیم که در این دستگاه در برابر خواسته های مردم بی شمار و متفاوت، هرگز گوش شنوایی نیست و نشان داده شد درخواست کمترین تغییرات آرام، حتی بدست نامزدهای تایید صلاحیت شده رهبری، با تقلب، آدمربایی، ترور و تجاوز پاسخ می گیرد. دیگر بر کمتر کسی پوشیده مانده است که رژیم خامنه ای سبب اصلی نابرابری های کشور و جامعه ایران است و در نتیجه، شیوه ماندن به زور را آشکارا در پیش گرفته است.
از این رو ناهماهنگی و نبود اتحاد و نومیدی در میان هم میهنان -که از سه دلیل خفقان، تردید رهبران و نیز کمبود احساس مسئوولیت اجتماعی در نزد گروهی دیگر از هم میهنان بر می خیزد- باید هرچه زودتر جای خود را به گسترش دوستی ها و پیوندهای همدردی و اقدام مشترک و خودجوش بدهد. هم در چنین وضعیتی هر حادثه و تعرض فراگیر رژیم به مردم می تواند عاملی برای همبستگی برضد رژیم خامنه ای– احمدی نژاد گردد. و اینک به لحظه توفان اقتصادی دیگری به دلیل حذف یارانه سوخت، برق و آب نزدیک شده ایم. کسری بودجه کمرشکن و تحریم ها خارجی رژیم خامنه ای را بر آن داشته است که جبران خزانه تهی را از کیسه ملت بکند وبا مقدمه عوام فریبی و پخش صدقه، بزودی فتیله زنجیره ای قیمت ها را بالا خواهد کشید. ولی چه اتفاقی بهتر از این اعلام جنگ مالی با مردم ایران تا جنبشی از نو بر ضد چپاول آفریده شود.
توجه کنیم که اعتراض، تا از گونه کاری و فلج کننده نباشد راه به جایی نخواهد برد و چه بسا به سرکوب معترض بیانجامد. روش دستگاه خامنه ای-احمدی نژاد بر خودسری به همراه جلوگیری از گردهمایی مردم در زمان و مکانی ویژه متمرکز است و آن را به درستی رگ حیات خود می پندارد. اینک تصور کنیم که زمان را با اعلام گرانی بنزین، خود تعیین می کند واین ماییم که مکان را با آغاز حرکت انبوه پیاده و سواره از سراسر شهر تعیین کرده و رژیم کودتایی را درمانده خواهیم نمود. اعتراض، برای موثر بودن باید گسترده، هماهنگ و به سوی ریشه دشمن باشد. اگر بنزین گران شود، نخستین نشانه های اعتراض، احتمالا در اثر ازدحام و گرانی نرخ رفت و آمد همگانی، و اختلال آن و تاخیر در خدمات، بروز خواهد نمود. به جای مشاجره و فرسودن یکدیگر، بهترین انگیزه فراهم است که دست از کسب و کار کشیده، به خیابان آمده، به سوی دفتر باعثان اصلی که در خیابان پاستور تهران و استانداری های کشور نشسته اند روانه شویم. به جای دیگری جز دفتر رهبری و ریاست جمهوری نباید رفت، زیرا دیدیم که رای دادن به انتقاد علمی از اقتصاد و سیاست، آن هم از زبان« نخست وزیر امام» چه پاسخی از فرمانده کل قوا گرفت. خوابانیدن کار خائنان و اخراجشان با میلیون ها فریاد و مشت، برایشان تنها زبان فهمیدنی و گام نخستین در بازگشت کشور است. از آنجا که اعتراض موثر باید همزمان رخ دهد، از همان لحظه اعلام گرانی درنگ نکنیم. اشتباه جنبش سبزمان در 88 را تکرار نکنیم که راهپیمایی سکوت کردیم و آن هم پس از ساعت کاری و در روز های تعطیل. آن روز را خداحافظ محل کار و حرکت به سوی پاستور و استانداری ها. کارمند و کارگری برای رژیم و کاسبی برای خریداران باقی نگذاریم تا موضوع گرانی را در همان دفتر رهبری حل کنیم .
شاید برخی بگویند این شدنی نیست و کودتاچیان بر مردم خواهند تاخت. درپاسخ می توان گفت از سه حال خارج نیست: اگر در تمام شهر بر مردم بتازند که کارشان در جا تمام است. کلانتری و پایگاه بسیجی برای علی و حوضش نخواهد ماند. سواره نظامشان براحتی با بند آوردن خیابان ها با تیرک های تبلیغاتی و سطل های زباله زمین گیر و تار ومار خواهند شد. اگر پیرامون خیابان پاستور را محاصره و با مردم مقابله کنند، کافی است جزیره شان را محاصره، بقیه شهر را آزاد و آب و برقشان را قطع کنیم. پس می ماند که دریای مردم را مانند 25 خرداد 88 تماشا کنند که چه بهتر. در خیابان پاستور واستانداری ها هر تصمیمی را از میان تحصن و اعتصاب و انقلاب که به صلاح باشد به اجرا در خواهیم آورد.
تو پای به ره بنه دگر هيچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت