سال هاست که منصور اسانلو در زیر بی شرمانه ترین و ضد انسانی ترین فشارها ی رژیم قرار دارد؟ چرا؟ دشمنی تا این حد با او از چه ناشی می شود؟ پاسخ ساده است. از آن جا که اسانلو کارگر است، از همان طبقه ای است که آگاه شدن و سازمان یافتنش پایان عمر رژیم را اعلام می کند، همان طبقه ای که می تواند چرخ های اقتصادی رژیم را فلج کند و در مدت کوتاهی او را به زانو درآورد. همان طبقه ای که می تواند با مبارزه ی جمعی خویش بساط سرکوب را جارو کند. اسانلو در صدد آن بود که با کار جمعی و سازماندهی شده، در قالب یک سندیکا برای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، این مهم را آغاز کند. او موفق شد حضور و وجود اولین سندیکای بزرگ کارگری را در طول سه دهه ی اخیر به رژیم ضدکارگری جمهوری اسلامی تحمیل کند. وی موفق شد با همت یارانش سندیکا را به جهانیان بشناساند و برای آن عضویت و اعتبار بین المللی فراهم کند. او موفق شد با یاری سندیکا نخستین اعتصاب بزرگ سراسری را در حمل و نقل عمومی تهران بزرگ سازماندهی کند، و سرانجام این که اسانلو با ایستادگی و مقاومت خویش به این مهم نائل آمد که نشان دهد در باورها و آرمان های خویش شک و تردید ندارد و بهای آن را باسلامت و جان خود می دهد.
پس می بینیم که جرم وی در دستگاه ضد بشری و ستم سالار نظام کم نیست و به همین دلیل نیز رژیم در صدد است که او را به هر طریقی که شده از میان ببرد.
از آن سوی باید دید ما برای اسانلو چه کرده ایم؟ برای حمایت از وی چه بهایی پرداخته و می پردازیم. برای چنین فردی که با رفتار خود نشان داد که تسلیم و سازش و ترس تنها خصوصیت کارگر ایرانی و انسان ایرانی نیست.
جا دارد به دلیل ارزش فردی و اجتماعی آن چه منصور اسانلو می کند به هر طریق که شده از وی و مبارزه ی او حمایت کنیم. چطور:
1) با سندیکاهای کشورهای محل خود تماس گرفته و از آنها بخواهید برای نجات وی و سایر زندانیان در بند اقدام کنند.
2) با مطبوعات و رسانه ها و سایت های خبری مهم تماس بگیرید و آنها در جریان سرنوست اسانلو قرار دهید.
3) با نمایندگان مجلس و وزیران و دولتمردان کشورهای خود و از آنها بخواهید برای نجات وی اقدام رسمی کنند.
4) با سازمان ملل متحد، سازمان جهانی کار در ژنو و نیز سازمان های حقوق بشری تماس گرفته و از آنها بخواهید اقدامات عملی برای این منظور روا دارند.
5) با تجمع منظم در مقابل سفارتخانه های رژیم و ایجاد اختلال در کار روزانه ی آنها به رژیم به ایشان فشار بیاورید که در این باره اقدام کنند.
6) با دست زدن به اعتصاب غذا در میدان های مهم شهرهای بزرگ اروپا و آمریکای شمالی توجهات را به مورد اسانلو و زندانیان سیاسی در ایران جلب کنید.
7) در کشورهای مختلف عکس های اسانلو را روی دیوارها و پنجره های مراکز وابسته به رژیم مانند بانک ها و آژانس های ایران ایر و غیره بچسبانید.
8) از کارگران سندیکای شرکت واحد و نیز خانواده ی اسانلو حمایت مالی کنید.
9) با برقراری تماس با کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه؛ مترو و حمل و نقل در ایران به آنها پیشنهاد دهید که برای آزادی منصور اسانلو دست به اعتصاب بزنند.
10) هر گونه اقدام عملی اعتراضی به رژیم را با هدف فشار برای آزاد سازی وی و سایر زندانیان در بند سازماندهی کنید.
در یک کلام، از خلاقیت و شجاعت خود بهره برید و نگذارید که منصور اسانلو بهای آزادگیش را با جانش بپردازد.