نافرماني مدني

رژیم به مخالفانش می گوید: شما به دادن اعلامیه و اعتراض و امضاء مشغول باشید و من نیز به اعدام. هر کدام کار خود را بکنیم

طبقه ی متوسط در جریان جنبش سبز وقتی در مقابل این خشونت قرار گرفت نتوانست واکنش به اندازه ی کافی رادیکال و قاطع را از خود نشان دهد و به انزوا، افسردگی، خودتبعیدی و خودزنی در افتاد. تنها کسانی که احساس می کنند زندگی با آنها قهر کرده است می توانند به گونه ای قهر آمیز با رژیم برخورد کنند. سرنگونی این رژیم نیاز به حضور توده های محروم خودآگاه و خودسازمان یافته دارد. هر تلاشی که در این مسیر صورت گیرد شانس آن را دارد که تعیین کننده باشد، به ویژه در شرایط کنونی که طرح حذف یارانه ها فقر بیشتر را به درون خانه ی میلیون ها ایرانی خواهد برد.

امروز بن علی‌، فردا سید علی‌

با تمام قدرت خویش بر ستمگران بتازید زیرا این شرط نخست انسان ماندن است

انجمن ها، سندیکاها، شوراها، جمع ها و گروه های شهروندان نمادهای از قدرت اجتماعی هستند، یعنی قدرت سازمان یافته ی مردم

باید با تمام قوا در مقابل موج جدید اعدام ها ایستاد. این بار نه با اطلاعیه و استمدادهای بین المللی بلکه با رفتن به سراغ سفارتخانه های رژیم در خارج از کشور و هجوم به زندان ها و پایگاه های سرکوب در داخل