تازه ها

پیش از آن که ایران بمیرد، پیش از آن که کشورمان با رژیم رو به نابودی نابود شود، پیش از آن که هدف هجوم نظامی دشمنان ایران و ایرانی واقع شویم، پیش از آن که قربانی قحطی و جنگ داخلی و تجزیه شویم، یک فرصت بیشتر باقی نیست و آن این که عمل کنیم…

واقعیت جامعه ی ایران امروز ایجاب می کند که هر نیرویی که می خواهد کنشگر واقعی باشد در هر دو زمینه با پیوندی ارگانیک میان این دو توانایی خود را به عرصه ی عمل بکشاند. هم باید در ایران سازماندهی کرد و هم از خارج از ایران در راهبری استراتژیک این نیروی سازمان یافته اقدام نمود.

در یک کلام، بعد از سه دهه تلاش برای ایجاد اتحادهای ارزشی و اصولی و آرمانی بد نیست به فکر ایجاد اتحادهای کاری، عملی و کارکردی باشیم. این خود نمودی خواهد بود به سوی نوعی نوگرایی سیاسی که حکایت از بلوغ ما و گذر از فرهنگ سیاسی دوران زمینداری به فرهنگ سیاسی دوران صنعتی خواهد داشت.

ایران از آن تک تک ماست. چه در خارج باشیم و چه در داخل. همه ی ما در مورد آینده آن مسئولیت داریم. آیا بازهم سردرگم و بی عمل به ادامه ی نابودی کشورمان نظاره گر خواهیم بود؟ تصمیم بگیرید…