سیاسی

سازمان خودرهاگران خواهان لغو مجازات اعدام است و امیدوار است که هم در ایران و هم در سراسر جهان هرگز چنین مجازاتی پیاده نشود

جان کلام این که شاید بهتر باشد به تدریج از تفسیرهای مکانیکی و جانبدارانه ی استبدادگری به سوی تحلیل های دقیق و عینی گرا برویم. فرد و انسان را در فرایند ستمگر شدن و ستم کردن به حد یک ماشین قربانی شرایط اجتماعی تقلیل ندهیم و با توجه به عمق پیچیدگی های درک انسان از حال دیگری، به برداشتی واقع بینانه تر از پدیده ی استبدادگری نزدیک شویم. این برداشت نه فقط به ما اجازه می دهد که در مرحله ی کنونی از تاریخ ایران برای توقف جنایت سالاری استبدادگرانه به راهکارهای مشخص تر، مادی تر و عملی تر روی آوریم، بلکه در درازمدت نیز با قراردادن هر فردی در مقابل مسئولیت بشری خویش، سازوکارهای لازم برای جلوگیری از بازتولید استبدادگری را نه فقط در سطح ساختارهای یک جامعه ی آرمانی، که در درون بخش آگاه انسان ها نهادینه کنیم.

در مسیر مبارزه باید به دیگران دانش و آگاهی بدهیم اما باید انتظار داشته باشیم که خود آگاهی در فرد شکل گیرد. خود آگاهی یعنی آگاهی ساخته و پرداخته ی درک و فهم و ارزشیابی خود فرد

در شرایط کنونی باید روی کسانی حساب کرد که درک و همت مبارزه گری فعال را دارند و از طریق آنها می توان توده های وسیع را خودآگاه و سازماندهی کرد

گفتم: خواهی دید که این بار هم بازار حساب حکومت را خواهد رسید. فقط به خاطر پول….

آیا زمان آن نرسیده که یک بار واقع بینانه اين وضعيت را بسنجيم و به پرسش انتخاب بين زنده بودن و زندگی کردن پاسخ دهيم؟؟؟