خودرهاگران: آزادی لایق شجاعان است نه ترسوها.
تا زمانی که آگاهانه از مشارکت و مسئولیت و کار شانه خالی می کنیم بدانیم که چیزی به اسم دمکراسی را هم نخواهیم دید، حتی اگر آرزوی آن را داریم.
تا زمانی که آگاهانه از مشارکت و مسئولیت و کار شانه خالی می کنیم بدانیم که چیزی به اسم دمکراسی را هم نخواهیم دید، حتی اگر آرزوی آن را داریم.
شاخص اصلی این رفتار قبل از هر چیز «احترام به حق دیگری» می باشد. یعنی «حق» را فقط برای خود نخواستن.
هر مبارزه ای که برای اعتلای انسانیت، یعنی کسب آزادی و عدالت و دمکراسی باشد، از خشونت پرهیز می کند. خشونت یعنی به کار گیری زور آن جا که می توان از ابزاری جز زور بهره برد. این کار را مردم و مبارزین نمی کنند.
دمکراسی به دست آوردنی نیست ساختنی است. برای ساختن دمکراسی، سرنگون کردن رژیم فقط یک گام مقدماتی است. اصل کار بعد از آن شروع می شود.
به آن کس که رفتار و عمل دمکراتیک دارد اعتماد کنید، به آن که فقط حرف از دمکراسی می زند و رفتارش در تضاد با آن است خیلی باور نداشته باشید.
موفقیت در یافتن زمینه های کار مشترک از طریق بحث و گفتگو یکی از نشانه های توانایی فرد یا تشکل برای وارد شدن به یک فرایند دمکراتیک می باشد. در غیر این صورت نباید به صرف حرف و قول و شعار بسنده کرد.
کسانی که به ارزش های اخلاقی پایبند هستند موفق می شوند کاری کنند که اخلاق اجتماعی در جامعه دوباره زنده شود و افراد را تحت تاثیر خویش قرار دهد.
استقرار دمکراسی نیاز به بستر مناسب دارد و این بستر را افرادی پدید می آورند که ارزش ها و رفتار دمکراتیک را در خود درونی کرده اند و به کار می بندند.
سعی کنیم با استفاده از رسانه های مختلف پیام و آموزش های مربوط به سازماندهی را به میان مردم ببریم و به این ترتیب قدرت اجتماعی را شکل دهیم. قدرت اجتماعی زمانی وجود دارد که مردم در قالب تشکل های سازمان یافته عمل کنند وبتوانند در قالب شبکه های اجتماعی عمل کنند. در آن صورت هم از پس رژیم بر می آیند و هم می توانند در مقابل خطر جنگ ایستادگی کنند.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes