هر نیرویی که بخواهد مدعی رهبری یک جنبش باشد باید قدرت اجرایی در درون آن جنبش داشته باشد. یعنی نیروهایی باشند که به دلیل باور به آن رهبری و نیز برخورداری از سازماندهی حاضر باشند که به فراخوان های نیروی رهبری کننده جواب عملی بدهند.
انگیزه برای این نوشتار آماده نمودن آن گروه از جوانان و شیر مردان و شیر زنان ایرانیست که با داشتن حس مسئولیت بر دوش خود برای رهایی میهن از دست اهریمنان و آگاهی از توانایی هاشان در این راه پیشگام شده و در نقش مدیر و یا رهبری مردم در صحنه، آنان را بسوی هدف نهایی که همان براندازی دیکتاتور هست هدایت کنند.
جان کلام این که شرایط برای تغییر رژیم در ایران آماده می شود. زمینه های فروپاشی درونی و بستر مناسب برای جنبش اعتراضی برانداز فراهم است. آنها که درد نان دارند به آنها که درد آزادی دارند خواهند پیوست. اگر باشد نیرویی که آنها را سازماندهی و هدایت کند می توان امیدوار بود که در سایه همکاری جریان های سیاسی و پاسخ گویی به ضرورت های مبرم جنبش، از جمله نیاز به سازماندهی اجتماعی مبارزان، بتوان به موفقیت دست یافت.
سازمان خودرهاگران معتقد است که عنصر واقع گرایی ما را به پرداختن به همین جنبش به عنوان واقعیت موجود دعوت می کند و عنصر اعتلاگرایی ما را تشویق می کند که کیفیت جنبش را ارتقاء دهیم. آن را انسانی تر، اخلاقی تر، قاطع تر، فراگیرتر، سازمان یافته تر، خودآگاهتر، مردمی تر و در نهایت موثرتر سازیم.
گفته شده که آزادی بدون پرداخت بهای آن هرگز به دست نمی آید. هیچ نیرویی از بیرون برای آزاد کردن مردم ایران نخواهد آمد و ایرانیان باید یاد بگیرند که چگونه و به چه نحوی خود را آزاد سازند. مسلما اين آزادی به آسانی به دست نخواهد آمد، ولي چنانچه مردم موفق شده و آن را به دست آورند، لازم است پيش بينی های دقیق و لازم به دست افراد با ايمان به آزادي، در وضع قوانين و اجرای آنها به عمل آید، تا هرگز اجازه داده نشود در زمانی دیگر، دیکتاتوری دیگر، این کالاي گران بها را که با پرداخت هزينه اي سنگین بدست آمده است، دوباره از ما بگیرد
در مجموع نتيجه گيري می شود که در عملیات موفق بر علیه رژيم ديکتاتوری، لازم است که به وسيله نافرمانی مدنی و عدم همکاري، پایه های قدرت رزيم را تضعیف نموده و مسلما با عدم دسترسی به منابع قدرت مورد نیاز براي مقابله و سرکوبی مردم، این پايه هاي قدرت متزلزل و سست شده و در نهايت فرو خواهند پاشید. از اين رو در طرحريزي استراتژيکی نا فرمانی مدني ، هدفهای اصلی بايد همان منابع قدرت رژیم باشند.
حالت ایده آل برای حرکت همان اعتصاب هاي گسترده و سراسری می باشد ولي برای آغاز آن، بايد حس نافرمانی مدني و عدم همکاري در مردم بيدار شده و به آن عمل گردد تا اثرات آن بر رژیم مشهود بوده و با درمیان آوردن مسائلی که کارگران و کارمندان و طبقات دیگر اجتماع را تحریک مي کنند اعتصاب های عمومي را آغاز و همه گیر نمود. زماني که تاثیر روانی (وحشت از خشونت) و ایده ئولوژیکی (مذهب) رژیم، که آن را فاکتورهاي غیر ملموس می ناميم،
در مراحل آغازین مبارزه، عملياتي ویژه و نمادین( سمبوليک)، تک تک و یا بصورت متداخل و پیگیر مي توانند بسيار مفید باشند. این عملیات و یا مقاومت ها در صورت لزوم می توانند به طور سمبولیک بوده و فقط هدف نشان دادن انزجار مردم از رژيم را برای رسیدن به هدفهای متعاقب داشته باشند. این روش ها باید کلا در گیر با مسائل روزمره اجتماعی، اقتصادی و یا سياسی باشند. به طور مثال اعتراض به دخالت شوراي نگهبان در امری به خصوص و یا کمبود بنزين و گرانی برق و غیره.
از پیش برگزیدن ساختار کادر راهبری و اين که چه نوع راهبري و سیستم ارتباطي در به حرکت آوردن و پیشبرد مبارزه بهترین نتیجه را خواهد داشت و این که چه وسایلي برای برقراری و حفظ ارتباط با مبارزين، دادن آگاهی، دادن رهنمود و اعلام تصمیم گيری ها، مورد نیاز و کدام را در اختیار خواهیم داشت. مثلا رادیوی بي بی سی که در زمان انقلاب سال 57 جوابگوی همه این نياز ها بود
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes
