هر نیرویی که بتواند در مسیر فعلی نقش مهمی را برای سازماندهی نیروهای داخل ایفاء کند دو کارکرد جنبش را پاسخ می دهد: از یک سو سازماندهی جنبش را تامین می کند و از سوی دیگر کاندیدای مناسبی برای شرکت در روند جایگزین سازی خواهد بود. رابطه ی سازماندهی و جایگزین سازی انتخابی و تزیینی نیست، یک پیوند ارگانیکی ضروری است.
باید رفت به دنبال برنامه ریزی و سازماندهی نیروها، از نزدیک و با دقت در تمام سطوح. تا وقتی سازماندهی نیست هیچ فراخوانی شانس پیروزی ندارد.
اگر از خود می پرسید که چه کار کنیم که این بار در مبارزه با رژیم به موفقیت دست پیدا کنیم: پاسخ روشن است. آیا این بار از سازماندهی برخوردار هستید یا خیر. اگر بلی، پس می توانید امیدوار باشید.
به یکدیگر نزدیک شویم، به هم اعتماد کنیم، برای همدیگر احترام قائل شویم، در جستجوی حل و فصل مشکلات کهنه ی تاریخی نباشیم، رو به جلو داشته باشیم و آن هم نه با حرف و گفتار، بلکه با عمل و کنش. فرستادن آموزش های مربوط به خودسازماندهی به ایران یکی از مهمترین کارهاست.
برای سازماندهی کافیست که در محل زندگی یا کار و یا تحصیل خود حداقل یک نفر دیگر را پیدا کنید که با او بتوانید کار جمعی انجام دهید.
قبل از این که به هر ایده آل سیاسی و مکتبی و حزبی بخواهیم برسیم باید دست در دست هم، کرامت انسانی خود را تامین کنیم.
بدون سازماندهی حتی اگر 2 تا 3 میلیون هم مانند 25 خرداد 88 به خیابان بیایند اتفاقی نخواهد افتاد.
انگیزه برای این نوشتار آماده نمودن آن گروه از جوانان و شیر مردان و شیر زنان ایرانیست که با داشتن حس مسئولیت بر دوش خود برای رهایی میهن از دست اهریمنان و آگاهی از توانایی هاشان در این راه پیشگام شده و در نقش مدیر و یا رهبری مردم در صحنه، آنان را بسوی هدف نهایی که همان براندازی دیکتاتور هست هدایت کنند.
تا زمانی که ما موفق نشویم، با خودنقدگری؛ با زیر سوأل بردن بسیاری از باورهایی که تابحال با آنها حرکت و مبارزه می کردیم، یک انقلاب درونی و فرهنگی در درون جناح اپوزسیون بوجود نیاوریم، تنها کاری که می توانیم بکنیم، بازتولیدِ حاکمیتهای استبدادی یکی بعد از دیگری ست.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes
