سازماندهی مبارزات کارگری
برای هر اعتصاب یا کنش دیگری باید از قبل برنامه ریزی و هماهنگی کنید. تقسیم کار کنید. نظر مثبت کارگران را جلب کنید. هر کس بداند چه نقشی دارد. تصمیم گیری جمعی کنید. تیم های پشتیبانی و تبلیغاتی و مذاکره کننده تشکیل دهید.
برای هر اعتصاب یا کنش دیگری باید از قبل برنامه ریزی و هماهنگی کنید. تقسیم کار کنید. نظر مثبت کارگران را جلب کنید. هر کس بداند چه نقشی دارد. تصمیم گیری جمعی کنید. تیم های پشتیبانی و تبلیغاتی و مذاکره کننده تشکیل دهید.
با پیوستن شمار قابل توجهی از کارگران به سندیکا یا تشکلی که به وجود آورده اید برای آن یکنام انتخاب کنید، از طریق انتخابات برای آن یکسخنگو برگزینید، هئیتمدیره آن را تعیین کنید و بعد به طور علنی فعالیت خود را آغاز کنید.
گام مهم برای سازماندهی کارگری ایجاد تشکل های کارگری درکارگاه ها و کارخانه ها می باشد. این تشکل ها در مرحله ی اول به طور غیر علنی است. با دو نفر شروع می شود و به تدریج افزایش می یابد.
به همین دلیل بد نیست این توصیه را به جوانان کنیم که اگر می خواهند فردایی روشن داشته باشند باید در سرنوشت خویش به صورت فعال و سازمان یافته شرکت کنند. یعنی، در قالب تشکل های اجتماعی، صنفی، فرهنگی و بخصوص سیاسی. باید در صحنه ی سیاسی توان آن را داشته باشند که به نمایندگی از نسل خویش، به نمایندگی از چنده ده میلیون نفر از اعضای جامعه، از حقوق و خواست های خود به صورت سازمان یافته دفاع کنند. هم امروز و هم فردا.
تعبیر بسیاری از اتحاد «در کنار هم نشستن» است، در حالی که اتحاد بیشتر به معنای «همکاری کردن» است. اتحاد سیاسی هدف نیست ابزار است. دائمی نیست، موقت است. آرمان گرایانه نیست کارکردی است.
موفقیت در یافتن زمینه های کار مشترک از طریق بحث و گفتگو یکی از نشانه های توانایی فرد یا تشکل برای وارد شدن به یک فرایند دمکراتیک می باشد. در غیر این صورت نباید به صرف حرف و قول و شعار بسنده کرد.
تنها نیروهایی قادر به اتحاد با هم هستند که توان عملی و قدرت اجرایی دارند. آنها می توانند پیرامون یکی دو نکته اصولی با هم توافق کرده و کار کنند.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes