پیشنهاد روش و راه تغییر بنیادین و درازمدت جامعه
دستیابی به جامعه ی انسانی:
1- باور به انسان مداری 2- خودسازماندهی اجتماعی
شورا
25 بهمن: روز فریاد و کنش، نه روز سکوت و انفعال
آزادی پربهاست و هیچ ملتی بدون پرداختن این بها به آن دست نمی یابد. سازماندهی راه منطقی دست یابی به آزادی است.
مروری بر پایه های فکری سازمان خودرهاگران در آستانه سومین سالروز تاسیس آن
ما به دنبال یارگیری و جذب نفر نیستیم، ما در پی ترویج اندیشه ی انسان مداری و قدرت اجتماعی در جامعه ی ایران هستیم. تاکتیک ما در شرایط کنونی و برای پیاده کردن استراتژی سازمان عبارت است از اجتماعی کردن این اندیشه. یعنی بردن فکر خودرهاگری، انسان مداری و قدرت اجتماعی به درون لایه های مختلف جامعه ی ایرانی.
سندیکالیسم در ایران – بخش یاز دهم
بالاخره، مرحوم «مدرس» و همراهانش با کمک دولت در پنج محل تهران عده‌ای اوباش و مردمان بیسواد و بارفروش‌های میدان و جمعی از کسبه مرتجع بازار را جمع کرده، اتحادیه پنج محل تهران را علیه روزنامه ” حقیقت ” (که سمبل مبارزات سندیکائی کارگران بود) تشکیل دادند. مدتی جمعیت را برای سوزاندن روزنامه ” حقیقت ” تحریک و تشجیع می نمودند
سندیکالیسم در ایران (بخش دهم)
کارگران چاپخانه‌ها دولت را تهدید کردند که اگر روزنامه‌ها را از توقیف در نیاورد، آنها کارهای چاپی دولت را انجام نخواهند داد و بدین سبب ۲۰۰ نفر از کارگران چاپخانه‌های وابسته به ” شمسکا ” دست به اعتصاب زدند.
سازماندهی اجتماعی یعنی چه؟
سازماندهی عبارت است از انجام یک کار جمعی به صورت منظم و حساب شده. سازماندهی اجتماعی یعنی شهروندان به صورت سازمان یافته (منظم و حساب شده) با هم کار جمعی می کنند.
قدرت اجتماعی چیست؟
قدرت اجتماعی قدرت سازمان یافته ی مردم است. مردمی که از موضوعات جامعه آگاه هستند و برای دفاع از منافع خود اقدام به سازماندهی خویش می کنند.
گفتم و گفت: بالاخره سازمان های سیاسی چه باید کنند که موفق شوند؟
آنها باید فن سازماندهی را آموزش دهند. یعنی به مردم روش های خودسازماندهی اجتماعی را بیاموزند، این که چگونه باید جمع های شهروندی را شکل داد، چگونه باید اتحادیه و شورا و انجمن ساخت، چگونه باید شوراهای محلی درست کرد و یا شبکه های اجتماعی را سازماندهی کرد.
سندیکالیسم در ایران – بخش نهم
ای شما، شما ای کارگران و رنجبران و توده حقیقی ملت، ایران شما، ای فرزندان قاعدین تمدن، هنوز در بستر غفلت خجلت‌بار خویش غنوده و جایگاه مردان کار را به کسالت و کثافت آلودید. سر از خواب غفلت بردارید و دیده بگشائید، نظری به صحنه گیتی افکنید. جنبش اقدام عالم را بنگرید. صیحه دعوت کارگران و رنجبران عالم را به سوی رضوان اتحاد و اتفاق بشنوید. برخیزید و با قدم‌های رسا به سوی آن دعوت بشتابید.