با اتکاء به این تجارب، سازمان خودرهاگران از همه کنشگران داخل کشور می خواهد که ارجحیت کاری خود را بر روی «خودسازماندهی» در محل بگذارند و با تشکیل واحدهای محلی در دانشگاه و کارخانه و مدرسه و اداره و محله های زندگی خود، حداقلی از کار سازمان یافته جمعی و به تدریج شبکه سازی را شکل دهند. آموزش ها برای این منظور موجود است و بخصوص از این وبسایت دیدن کنید: www.sazmadenehi.org
کوچکترین سلول بدنه ی سازماندهی اجتماعی یک جمع از شهروندان است است که حداقل از دو نفر شکل گرفته است: جمع دانشجویی، جمع کارگری، جمع دانش آموزی، جمع معلمان و یا جمع بیکاران و حتی یک جمع خانوادگی.
کار سازمان یافته یعنی کار جمعی هدفمند. یعنی بدانیم که وقتی چند نفری به خیابان رفتیم چه می خواهیم بکنیم. یعنی بدانیم چگونه می خواهیم سایرین را به مبارزه دعوت کنیم. یعنی بدانیم حاضران در خیابان را چگونه هدایت کنیم.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes
