آموزش نافرمانی مدنی: استراتژی و تاکتیک ها (قسمت پنجم)

آموزش نافرمانی مدنی: استراتژی و تاکتیک ها

(قسمت پنجم)

پژوهش از: م.بدری

———————————————————————————

شهامت و نترسيدن از حکومت و عمالش کلید براندازي و گرفتن قدرت از رزیم زورگو و مردم ستيز است

از روش های مشابه و یا مکمل عدم همکاری بدون اينکه کسی نیاز به ترک محل کار خود را داشته باشد و یا خود را در معرض خطر قرار دهد، به منظور کند کردن چرخ هاي رژيم و نشان دادن ناتوانی آن می توان از این روش ها در مقیاس بزرگ براي نتيجه بزرگ استفاده کرد: کم کاری- غيبتاشتباهات عمدی به منظور دوباره و يا چند باره کاری- تمارض- کارشکنی- طول دادن برنامه، کارنکردن به بهانه هاي مختلف و قابل قبول ( نماز- عبادتعزاداري مذهبی و ساير بهانه هائي که عمال رژيم قبول و مشروع میدانند(شرکت نکردن در مراسم نمادین و پشتیبان از رژیم مانند نماز هاي جمعه نرفتن به مساجد- شرکت نکردن در تظاهرات و اجتماعات ترتيب داده شده از طرف رژيم- بایکوت کردن هر گونه مراسم مربوط به رژیم که به آن مشروعیت میدهد) انتخابات از هر نوع- سخنرانی از طرف هر کس)  انجام عمليات ايذائی مانند انداختن ابر های اسفنجی خشک و یا تکه های بزرگ ملافه و پارچه در آبراه های  ادارات و سازمان های دولتی بمنظور مسدود کردن آنها و و ایجاد فضای پرمشکل و در نتیجه تعطیلي ادارات برای تعمیرات و هر گونه ابتکار عمل دیگری که بفکر  هر کسی برسد.

تکرار ميشود اين کار ها بظاهر جزئی بوده و هر کدام به تنهائی و یا حتی همگی با هم باعث سرنگونی رژيم نخواهند شد،  ولي به طور یقین چرخ هاي عظیم و در گردش آنرا کند تر و کند تر کرده و با انجام عملیات نهائي بيشتر و پر اثرتر نهایتا آن چرخ ها را متوقف خواهد نمود

از دیگر عملیاتی که باز هم بدون خطر بوده ولی در اثر تکرار باعث فشار روحي، نگرانی و پراکندن تخم ترس در سران رژیم و عوامل سرکوب مخصوصا در سطوح فرماندهان رده هاي کوچک و افراد آن رده ها که بسيار حياتی است،- چون در روز حرکت همان ها در مقابلمان خواهند ایستاد،- اين است که هر کدام از شما به صورت انفرادي و در دفعات مکرر به هر کسي که می دانيد که عضو گروههای سرکوبگر هستند، همچنین به کسانی که که نامشان در روزنامه ها چاپ می شوند و همچنين به آدرس مقاماتي مانند” فرمانده محترم سپاه پاسداران حوزه … مرکز” و ديگر مراکز انتظامی و نظامی با نام و نشان و یا تنها نام شغلي ” فرمانده محترم” رئیس محترم” معاون محترم” و غیره نامه بنويسيد و يا با استفاده از تلفن عمومي به آنان تلفن کنيد.

نامه ها باید در دو متن کلي و در صورت امکان تایپ شده و یا خطی مغاير با خط معمولي نويسندگان باشد. در قسمت فرستنده روی پاکت نامه و در پایان نامه و در متن آن  از نام سازمانهای ابداعي توسط نويسندگان مانند ” مبارزین آزادی” آزادي براي ایران” جوانان گروه رزم” شاخه عملياتی گروه آرش” و نامهاي مشابه استفاده کرده که به گیرنده نامه چنین تفهيم شود که نه از طرف يک نفر، بلکه از طريق یک سازمان مورد خطاب قرار گرفته است، که اثرش به مراتب بيشتر است. نامه ها بايد در صندوق هاي پستی مختلف و در نواحي مختلف پست شوند. متن نامه ها در در دو  موضوع متمرکز شده و انشاي آنها نيز در هر مورد تغيير کند و حتي اگر گیرندگان نامه ها همين نوشته ها را بخوانند مطمئن نیستند که اين تهدید ها خالي یا واقعیست.

متن اول: در اين نامه ها به شخص مخاطب گوشزد می شود که کارها و وظائفی که انجام می دهد در پیشگاه مردم و قانون بشریت و آزادی محکوم بوده و پس از سقوط رژيم که به زودي انجام خواهد گرفت شخص وي که دقيقا و از هر نظر شناسائی شده در مقابل دادگاه عدالت مردمي مسئول و جوابگوی اعمالش خواهد بود. از مخاطب بخواهيد که از سرکوبی و خشونت و اعمال غیر انسانی خود داري کرده و منتظر روزي بماند که به حرکت و ومردم کمک کرده خطاهای گذ شته اش را جبران کند و بتواند سر بلند و آزاد در میان سايرین زندگي کند. یاد آوری کنید که در صورت ادامه خطاها چه عواقبی مي تواند دامنگير خود و خانواده اش بشود.

متن دوم: موضع قدرت. در اين نوع متن دوباره با انشائ های مختلف و تا سرحد امکان تایپ شده شخص و مقام مورد خطاب بايد با قدرت از خشونت و انتقام در مورد خود و خانواده اش تهديد شود. اين تهدیدات که هرگز نبايد سعی در عملي کردنشان انجام بگيرد بايد قابل عمل به چشم بیایند و از غلو کردن پرهيز کرده و سنگ بزرگی به نظر مخاطب نیايد که علامت نزدن باشد. تهديد ها بايد بيرحم، سرد و کوتاه باشند براي نمونه : تو که فرزندان وجوانان مردم را می کشي ،منتظر باش که …” و یا ” منتظر آن روز باش که طناب دار راکه به گردنت افتاده ببوسی  و مثل سگ بمیری” و يا ” به دختران ما تجاوز می کنید، عاقبت سختی در انتظارتان است”، دیگر” اگر دست  از کارهاي حیوانی ات برنداري بزودي در آتش انتقام ما خواهی سوخت ” و از این قبیل تهديدات سرد و مقهور کننده. در همه موارد به گیرنده نامه باید اخطار داده شود.

هر انساني در هر مقام و موقعيت ، هر چقدر هم که خونسرد و مطمئن باشد اینگونه نامه ها و تهديدات سرد و کوتاه او را بنگراني و نهایتا به ترس نهانی وا می دارد و آن احساس روئين تن بودنش را از بین مي برد

اینگونه نامه ها چه از متن اول یا دوم باید به تکرار به هرکسی که مي دانید عضو دستگاه سرکوبگری است فرستاده شوند که آنها را در کار و تصمیم گیری نا مطمئن و متزلزل کند.

مانند همين کار را بوسیله تلفن عمومی و تلفن زدن به پاسگاه ها و مراکز سپاه پاسداران و بسیج و نیروي انتظامي و ساير مراکز سرکوبي انجام داد. در اين حالت بدون آنکه نيازی به دانستن نام کسي باشد، به هر کسي که به تلفن جواب مي دهد حرف هايمان را بزنیم و او گمان خواهد کرد که منظورمان خودش است.

این روش ها بدون خطر و هزينه بوده ولی اثر روانی آن بر سرکوبگران به نسبت بسیار زياد  خواهد بود

ادامه دارد

برای تماس با ما با این آدرس تماس بگیرید: nafarmani@khodrahagaran.org

کمیته ی مبارزات نافرمانی مدنی سازمان خودرهاگران