خواب قدرت در بالا، کابوس سرنگونی در پایین

خواب قدرت در بالا، کابوس سرنگونی در پایین

تقسیم قدرت در وحشت از خطر انفجار اجتماعی

تحلیلی از دفتر تولید سازمان خودرهاگران

***************

در حالی که وخامت اوضاع اقتصادی خبر از خطر شورش های اجتماعی و بروز احتمال فروپاشی در رژیم می دهد جناح های راست درون نظام در صدد برآمده اند که به هر طریق است اختلافات روزافزون خود را کاهش داده و دست کم یک بخش از جناح های قدرت را برای مقابله ی با مردم متحد سازند. اما این تنها نگرانی نیست، مافیاهای درون نظام به شدت مشغولند تا شرایط حذف رقبای خویش را فراهم آورند. به وقت گرسنگی گرگ ها همدیگر را می درند.

در این راستا به نظر می رسد که بسیاری از شخصیت های راست مانند حبیب الله عسگر اولادی تازه مسلمان (هئیت موتلفه) و نیز علی اکبر ولایتی (نماینده ی ولی فقیه) و حداد عادل (جناح احمدی نژاد) مامور آن شده اند تا اصول گرایان، یعنی راست ها را، با هم متحد سازند. برای این منظور نیز تلاش است که از مهره های اساسی پشت پرده مانند مهدوی کنی (دبیر کل جامعه روحانیت مبارز) و نیز محمد یزدی رئیس سابق  قوه ی قضاییه بهره ببرند. هدف این است که با نوعی اتحاد آماده ی برخورد با خطرات اجتماعی شوند و نیز به ساماندهی صحنه ی سیاسی برای مقابله با زیاده روی های سپاهی های احمدی نژاد دست زنند. اقدام مجلس برای گرفتن اختیارات احمدی نژاد از بانک مرکزی را باید نخستین گام در این راستا دانست. براداران لاریجانی در قوه ی قضاییه و نیز مجلس مهره های مهم این بازی جدید هستند.

راست ها می خواهند از این طریق سپاهی های باند احمدی نژاد را به گونه ای مهار کنند که واکنش نظامی یا شبه نظامی آنها را برنیانگیزند. به همین دلیل نیز سعی می کنند اتحاد اصول گرایان را به نفع موقعیت شکننده ی احمدی نژاد نشان دهند.

سخنان حبیب الله عسگر اولادی تازه مسلمان درباره ی رفسنجانی بسیار پرمعناست: « اکبر هاشمی رفسنجانی اصولگرایی است که “تسلیم” احکام رهبر ایران است.» منظور این است که یا رفسنجانی باید به جبهه ای بپیوندد که قرار است زیر نظر ولی فقیه آرایش قدرت را در آینده تدارک ببیند و یا باید فاتحه ی خود و مافیایش را در قدرت بخواند. اما این آرایش چیست؟

پاره ای از مطالب تایید نشده می گوید که علی خامنه ای در تدارک این است که موضوع جانشینی خویش را حل و فصل کند و برای این منظور نیز به دو سفر پیاپی در قم رفته و تلاش کرده است که شرایط را برای پذیراندن پسر خود «مجتبی خامنه ای» برای آینده فراهم کند. بدیهی است که موضوع مشروعیت مذهبی وی باید حل و فصل شود. استقرار نظام موروثی در مقام ولایت فقیه از آرزوهای دیرینه خاندان خامنه ای در قدرت است. سپاه و به طور مشخص باند احمدی نژاد در مقابل این امر خواهان آن است که موقعیت رئیس جمهور مادام العمر به احمدی نژاد یا فردی که سپاه تعیین خواهد کرد اعطاء شود.

جناح های دیگر راست که می دانند چنین معامله ای ممکن است آنها را به حاشیه ی صحنه ی قدرت براند تلاش دارند که به نوعی با تشکیل «جریان وحدت اصولگرایان» برای خود سهمی در این شکل بندی تازه ی تقسیم قدرت در ایران فراهم کنند.

اما این معاملات کلان در حالی صورت می گیرد که طبقه ی حاکم تصور بقای خویش در قدرت را پیش فرضی تایید شده می داند. یعنی بر این باورست که توانسته اعتراض گری جامعه را مهار کرده و به این ترتیب خطری از این بابت او را تهدید نمی کند. در نتیجه براین باور است که اگر ساختار سیاسی را بازسازی کند می تواند به راحتی بر اریکه ی قدرت تکیه بزند.

این در حالی است که بسیاری از تحلیلگران موقعیت رژیم را بسیار شکننده دیده و بر این باور هستند کنترل پلیسی موجود در جامعه و سرکوب شدید شانس دوام و حفظ  وضعیت کنونی را ندارند. بحران های حاد اقتصادی یگانه موردی هستند که نه تنها رژیم برای مقابله با آنها راه حلی ندارند، بلکه هم چنین خطر اصلی فروپاشی نظام را تشکیل می دهد. در این شرایط، بدیهی است که هر گونه معامله و تقسیم قدرت در بالا بدون در نظر گرفتن خطرات عمیق درون جامعه نوعی فرار به جلو و ایجاد آرامش روانی در رژیمی دارد که می داند با شیوع ترس و وحشت در آن رفتنش شتاب می یابد.

در چنین شرایطی بدیهی است که نیروهای مخالف رژیم می توانند روی این حساب کنند که موقعیت عینی جامعه برای شکستن نظم اجتماعی به سرعت در حال شکل گیری است و اگر این روند ادامه یابد می توان ضربه ای سهمگین بر مجموعه ی ساختار قدرت وارد ساخت. راهکار لازم برای این منظور مسیر دهی به اعتراضات اجتماعی است، یعنی سازمان دادن و جهت دادن اعتراضات.

سازمان خودرهاگران از همه کنشگران دعوت می کند بدون توجه به جنگ تبلیغاتی حاکم بر رسانه های رژیم با دقت و تلاش فراوان به سازماندهی دست بزنند و بدانند که در این نبرد، آن نیرویی برنده است که بتواند در رویارویی بعدی نیروی بیشتری را به صورت سازمان یافته و هدفمند به میدان آورد.