خودرهاگران: چگونه خودسازماندهی کنیم؟

خودسازماندهی یعنی سازماندهی یک جمع توسط اعضای جمع
خودسازماندهی مناسب ترین شکل سازماندهی نیروهای اجتماعی (مردمی) می باشد
در کشورهای دیکتاتوری که امکان سازماندهی علنی و آزاد نیروهای اجتماعی وجود ندارد، خودسازماندهی یگانه شکل وسیع سازماندهی مردمی می باشد
در خودسازماندهی یک نفر کار را شروع می کند و حداقل یک نفر دیگر را جذب و با او یک جمع را تشکیل می دهد. سپس این جمع به تدریج بر شمار افراد خود می افزاید تا به پنج نفر برسند
در خودسازماندهی و بنا به دلایل امنیتی بهتر است که شمار اعضای جمع محدود (پنج نفر) باقی بماند. در ورای این تعداد می توان یک جمع دوم را به طور مستقل تشکیل داد
یک جمع خودسازماندهی شده در درون خود به بحث های نظری و تصمیم گیری و هماهنگی برای کارهای عملی می پردازد
در بخش نظری اعضای جمع خودسازمان یافته می توانند موضوعات خبری را مطرح و آنها را تجزیه و تحلیل کرده و تبادل نظر کنند
در بخش عملی جمع خودسازمان یافته می تواند برای روشنگری جامعه، آگاه سازی مردم، شعار نویسی، دیوار نویسی، پخش اعلامیه و شبنامه ، تهیه و توزیع سی دی های حاوی مطالب آگاهی بخش و یا آموزش مبارزات، و نیز کارهایی مانند شرکت در تظاهرات، سازماندهی اعتراضات و اعتصابات و یا هر نوع کار مبارزاتی تصمیم گیری و هماهنگی کند و به سوی اجرای آنها برود
جمع های خودسازمان یافته نیازی به تماس اجباری با سایر جمع ها ندارند و می توانند به طور مستقل فعالیت کنند
خودسازماندهی یک جمع به معنای آن است که احتیاج ندارد از بیرون هدایت شود و یک مدیریت خارجی داشته باشد
سازمان خودرهاگران نوع کار خودسازماندهی به مبارزان درون کشور و نیروهای اجتماعی مانند جوانان، دانشجویان، معلمان، کارگران، کارمندان، بیکاران، خانه داران و غیره سفارش می کند و برای این منظور چندین جزوه ی آموزش تهیه کرده است که در اختیار همگان می باشد
کار خودسازماندهی همچنین آن نوع کاری است که هموطنان خارج از کشور می توانند مورد استفاده قرار داده و با تشکیل جمع هایی که دیگر محدودیت اعضاء در آن وجود ندارد به فعالیت های مستقل در راستای جنبش تغییر طلب در ایران اقدام کنند
ما از هموطنان عزیز در خارج از کشور می خواهیم که تلاش کنند آموزش های مربوط به خودسازماندهی را از هر راهی که می توانند به درون کشور ارسال دارند