مطلب رسیده – چه خوب است با هم باشیم

یه   روز یه ایرانیه بود که تُرک بود، یا نه، راستشو بخواین آذری بود، مثل خواهر و   برادر ما. اسمش ستار خان بود، یا شاید هم باقر خان. هر چی بود و هر کی بود خیلی   شجاع بود. خیلی حمیّت داشت، خیلی نترس بود، یکّه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی   براومد. جونش رو گذاشت کف دستش و سرباز راه آزادی وطن و مشروطیّت شد. برای من و   تو، برای ایران من و تو، برای اینکه من وتو و فرزندان من و تو در این مملکت، آزاد   زندگی کنند فداکاری کرد. برای من و توفدا کاری کرد. یه   روز یه ایرانیه بود، یه رشتی، آره، یه روز یه رشتیه بود، اتفاقاً آخوند هم بود.   اسمشمیرزا   کوچک خان بود. میرزا کوچک هم برای عنان انداختن بر گاو وحشی قدرتِ مطلقه تلاش   کرد. برای اینکه کسی در این مملکت ادعای خدایی نکند مبارزه کرد. اونقدر مبارزه   کرد تا جونش رو فدای ایران من و تو کرد. یه   روز یه لره بود، یه ایرانی لر، برادر هم میهن من و تو بود. اسمش شاهپور   بختیار بود. بختیار هم جونش رو برای آزادی و سعادت ایرانِ من وتو گذاشت کف   دستش. اگر چه من و تو با او نا مهربانی ها کردیم، اما خم به ابرو نیاورد. مبارزه   کرد تا روزی که در مأمن و آسایشگاه دور از وطنش سرش را بریدند و به جدایی من و تو   خندیدند. آری   یه روز بود که همه ما یکی بودیم. تُرک و لر و رشتی و اصفهانی و عرب نداشتیم. تا   اینکه دشمن اومد و رمز بقای ما رو کشف کرد و قفل اتحاد من و تو رو شکست. توی دهن   من و تو انداخت که بگیم: یه تُرکه بود …، یه رشتیه بود… ، یه لره بود …، یه   عربه، یه … عاقبتش   چی؟ ما شدیم اینی که شدیم. برای هم جوک می سازیم تا به دشمنانمان بگوییم آسوده   بخوابید که ما خود با هم در جنگیم، تا دشمن سر راحت بر زمین گذارد و خیالش راحت   باشد که من و تو هرگز دیگر “ما” نمی شویم. آری، این بود که ما از هم گسستیم تا   دشمن نیازی به گسستنمان نداشته باشد. این بود که ایران ما شده ایرانستان، که هر   گوشه اش سازی کوک می کند و به سمتی می رود. در اوج بیچارگی تهرانی ها، تبریزی ها   می نشینند و نظاره می کنند و تلافی “یه روز یه تُرکه بود “را   درمی آورند. در کشاکش کشتار تبریزی ها، تهرانی ها خم به ابرویشان نمی آورند.   به گرفتاری هم خوشیم و باکی مان نیست که دشمن ما را اینگونه متفرق می   خواهد. آری،   خواهرم، برادرم، هم میهن آزاده ام، تا روزی که همه یک صدا نگوییم “یه روز یه   ایرانیه بود … ” هرگز شکست دشمنانمان را نخواهیم دید. بیایید همه با هم یک صدا   فریاد بزنیم: یه   روز همۀ ما با هم، همه هم صدا و هماهنگ بر دشمنانِ اتحاد و همبستگی مان خواهیم   شورید و پشتشان را بر زمین خواهیم زد.

زنده   باد آزادی!  پاینده باد ایران

****

حامد