مپندار که خاموشم

مپندار که خاموشم

همه در شور و در جوشم

مپندار که من مردم

فقط خشم خودم خوردم

مپندار شد فراموشم

شب و روز من کوشم

مپندار که من خوابم

بسان سیل صد آبم

کمین فرصتی هستم

که تا آید به این دستم

تو و بنیان و جانت را

تو و هستی و خانت را

به یک آنی کنم ویران

کنم آزاد من ایران

****

امیر پناهیار

1 Comment

  1. سرود خوبی است وتهاجمی است من ِ جقیر این سرود را می پسندم تا نظر دیگر عزیزان چه باشد
    ولی جای آرمانهاوشعائر خودرها گران را دراین سروده خالی می بینم

Comments are closed.