راهنمای کنشگری علیه نیروهای سرکوبگر

تهیه و تنظیم از: کمیته نافرمانی مدنی سازمان خودرهاگران

مبارزات خیابانی روز شنبه گذشته در ارومیه روشنگر آن بود که آمادگی برای نبرد با دشمن زیاد است. دوره ی «نوار سبز به مچ بستن» و «راهپیمایی سکوت» و به طور کلی دوره ی خود را به رایگان زیر باتوم سرکوبگران قرار دادن به پایان رسیده است. زمان به کار بردن تاکتیک های مناسب برای نبرد است، مبارزه ای تمام عیار و عملی به صورت سازمان یافته. هدف این مبارزات دفاع از خود و نیز از میان بردن کارآیی نیروهای دشمن است . نمی توان به آدمکشان اجازه داد که بازهم بیشتر بکشند.

در نبرد سازمان یافته در صحنه چند نکته را باید مد نظر داشت:

1) راز موفقیت در یک نبرد سلب امکان آرایش گرفتن از دشمن است. در هر نبردی، دو طرف برای موفقیت در رویارویی خویش، اقدام به آرایش نیروهای خود می کنند. فقط براساس یک آرایش منظم است که نیروها می توانند تحت فرماندهی قرار بگیرند و موثر واقع شوند. وقتی شما امکان آرایش را از نیروی دشمن سلب کنید دیگر نمی تواند عمل کند و تبدیل به انبوه آدم هایی می شود که حیران و سرگردان و وحشت زده در صحنه معطل هستند. براین مبنا، بهتر است که کنشگران برای دستیابی به یک موقعیت برتر هشیارباشند. به محض آن که می بینید نیروهای سرکوبگر در حال تجمع در یک مکان هستند بدانید که این بخشی از آرایش و فرماندهی آن هاست برای حمله به شما.

دشمن به این صورت عمل می کند:

1) شناسایی محل تجمع مردم معترض.

2) اعزام نیرو از پایگاه ها و خیابان های اطراف به سمت محل حضور مردم .

3) تجمع نیروها در یک قسمت و گرفتن یک آرایش مناسب برای حمله.

4) آغاز حمله و تار و مار کردن معترضین.

برای جلوگیری از این عمل می بایست در هر یک از این چهار مرحله اشکال ایجاد کرد. اما چگونه؟

شناسایی محل تجمع خود را سخت کنید. دائم در حرکت باشید و جابجا شوید. مسیرهای مختلف را انتخاب کنید و دشمن را غافلگیر کنید.
راه های ارتباطی دشمن را مسدود کنید تا نتوا نند نیروهای خود را به سوی یک محل اعزام کنند. به هر طریق ممکن نیروهای اعزامی را در ترافیک گرفتار کنید و یا آنها را به صورت کمین مورد حمله قرار دهید و اجازه ندهید که به مقصد اصلی که محل تجمع معترضین است برسند. آنها را در سر راه مشغول کنید.
وقتی دیدید که نیروهای سرکوبگر دارند در یک مکان تجمع می کنند ، قبل از آن که آرایش بگیرند به آنها تهاجم کنید. اگر اجازه ی آرایش نیروها را ندهید هرگز جرات نمی کنند به صورت پراکنده و فاقد آرایش خاص به شما نزدیک شوند و یا حمله کنند. یادتان باشد همانطور که پیشتر گفته شد فرماندهی نیروی فاقد نظم و آرایش ناممکن است. شما با حمله ی خود امکان حرکت منظم را از آنها می گیرید.
می دانیم که بهترین دفاع تهاجم است. منتظر نمانید تا آنها شما را مورد تهاجم قرار دهند. شما پیشقدم شوید، پیش از آنکه دشمن به شما حمله ور شود. اگر حمله کردند فرار نکنید بیاستید و مقاومت کنید و بدانید که اگر فرار نکنید آنها فرار خواهند کرد. اگر از آنها نترسید بدانید که آنها از شما می ترسند.

2) در هیچ نبردی بدون نظم و فرماندهی نمی توان پیروز شد. بنابراین به محض آن که درگیری ها آغاز شد خود را به صورت کمابیش سازمان یافته درآورید. در دسته های پنج تا ده نفره تقسیم بندی شوید. هردسته زیر نظر یک هماهنگ کننده عمل کنید. هماهنگ کننده همان سردسته است که باید عملکرد نفرات را به هم پیوند زند. کوشش کنید دسته ها با هم در ارتباط باشند و بدانید که چگونه هوای همدیگر را داشته باشید. در نبرد خود با دشمن از اصل «آتش و تهاجم» استفاده کنید. یک دسته با سنگ و سایر چیزها به دشمن حمله می کند و دسته ی دیگر جلو می رود. بعد دسته ای که جلو رفته است سنگباران می کند و دسته ی عقبی به جلو می آید. زمانی که فاصله با نیروهای دشمن بسیار کم شد. هر دو دسته همزمان هجوم می آورند.

3) در هر کجا که درگیری شروع می شود، راه های مختلف را شناسایی کنید و زیر نظر بگیرید. مسیرهای ارتباطی دشمن را مسدود کنید و مسیرهای گریز یا ملحق شدن دسته های مردم به خود را در کنترل بگیرید. اجازه ندهید که دشمن شما را غافلگیر کند. برای هر مسیری که به محل تجمع ختم می شود دیده بان بگذارید و راه خبر رسانی و تماس دیده بان با جمع را پیش بینی کنید.

4) نیروهای نفوذی میان خود را که در برخی موارد مجهز به بیسیم هستند، شناسایی و خنثی کنید. بسیجی ها و لباس شخصی ها با ظاهر فریبنده به میان جمعیت می آیند تا جاسوسی کنند و در موقع درگیری، نیروهای سرکوبگر گرفتار شده در دست مردم را نجات بدهند. آنها را شناسایی و تنبیه کنید.

5) با نیروهای موتور سوار تنها از راه مانور دادن میتوان وارد عمل شد . کار خاصی از آنها ساخته نیست. برای ایجاد سر و صدا و تولید وحشت است که در محل حضور دارند. با گرفتن طناب در دو طرف خیابان یا با قرار دادن چوب و میله ی آهنی میان چرخ و زنجیر آنها، موتورها را سرنگون کنید. موتوری ها را از پشت سر مورد هجوم قرار دهید که امکان دفا ع از خود را ندا رند . آنها را از موتور پایین بکشید. موتوری ها اگر به بن بست یا مانع برخورد کنند نمی توانند به آسانی مسیر عوض کنند. آنها را محاصره و با بنزین خود موتورها آنها را به آتش بکشید.

6) دوربین های مستقر بر سر چهارراه را از کار بیاندازید. با روشن کردن آتش با مواد دود زا صحنه را برای دوربین ها غیر قابل مشاهده کنید.

7) در هنگام مبارزه باید تلاش شود که هرگونه تجهیزاتی را که دشمن در اختیار دارد اعم از اسلحه، تجهیزات نظامی، بیسیم و سایر لوازم ارتباطی، گاز اشک آور و تجهیزات شیمیائی،حتی کلاه خود و جلیقه ضد گلوله و هر گونه تجهیزات دیگررا از یکایک نفرات دشمن گرفته شده و در اختیار کسانی که راه استفاده از آن را می دانند گذاشته شود.

7) وقتی کنترل خیابانی را به دست گرفتید به فکر خیابان های کناری و اطراف باشید. طرح کلی شهر را در ذهن داشته باشید. نقشه ای کوچک از خیابان های اصلی شهر را در اختیار داشته باشید. بدانید که مراکز مهم دولتی و ساختمان ها و بانک ها و غیره در کجا هستند. مراکز نیروی انتظامی و پایگاه های بسیج باید مهار شوند.

در یک کلام تلاش کنید که به صورت آگاهانه، هشیار، سازمان یافته، مسلط بر اوضاع و با دید بر کلیت کاری که می کنید وارد صحنه شوید. یعنی فقط درگیر آن چه در یک خیابان می گذرد نباشید. بدانید در خیابان های اطراف چه می گذرد، بدانید در قسمت های دیگر شهر چه می گذرد و حتی بدانید که در شهرهای دیگر چه می گذرد.

امروز پتانیسل انفجاری در همه جا یافت می شود. در سراسر ایران و در شهرهای کوچک و بزرگ نیاز به جرقه ای هست تا به پا خیزند. نیاز به یک شهر دارد که بتواند خود را آزاد کند و به پایگاه و کانون آزادی ایران تبدیل شود. بنابراین بدانید که کاری که شما در یک خیابان یا در یک محله می کنید ممکن است بر سرنوشت شهر و از آن جا بر سرنوشت کشور تاثیر گذار باشد. بنابراین با دید وسیع نسبت به حرکت خود نگاه کنید. #