من انفجار نور را باور کردم
من آن گاه که همه چشم به غروب انسانیت دوخته بودند
من آن گاه که همه چشم به غروب انسانیت دوخته بودند
آن بخش از تاریخ بشر را که در آن آزادی و عدالت و اندیشه ورزی وجود دارد، هیچ انسان دروغگو، ترسو و مسئولیت گریزی نساخته است. حاصل رنج و مبارزه و کار انسان های آگاه، شجاع و مسئولیت پذیر بوده است.
فقط وقتی از ستمگر نمی ترسیم به انسانیت خویش وفاداریم.
میلیاردها انسان آمده اند و خورده اند و تولید مثل کرده اند و مرده اند و تاریخ، یادی از آنان نمی کند. تاریخ بشر چند هزار نفری را به یاد می آورد که جز این کارها، چیزی را آفریدند، نظم نادرستی را شکستند و خدمتی […]
هر مبارزه ای که برای اعتلای انسانیت، یعنی کسب آزادی و عدالت و دمکراسی باشد، از خشونت پرهیز می کند. خشونت یعنی به کار گیری زور آن جا که می توان از ابزاری جز زور بهره برد. این کار را مردم و مبارزین نمی کنند.
این بیت شعر، از سعدی، بیان می کند آن کس که نسبت به درد دیگران بی تفاوت است لایق نام انسان نیست. به عبارت دیگر، انسانیت ما در وجود توجه جدی نسبت جان و حرمت دیگران و نه فقط خودمان، تبلور می آید
کسانی که به ارزش های اخلاقی پایبند هستند موفق می شوند کاری کنند که اخلاق اجتماعی در جامعه دوباره زنده شود و افراد را تحت تاثیر خویش قرار دهد.
کسی از آگاهی خویش برای کنش الهام می گیرد که می تواند تاثیر آنها را بر خویش به عنوان عضوی از یک مجموعه درک کند. این همان مجموعه ی بشری یا انسانیت است.
انسانیت من در گرو آزادی است. اگر آزاد نیستم از انسانیتم محرومم.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes