اندر احوال آخرین بیانیه ی موسوی

گفتم: تو فکری؟

گفت: آره، داشتم به بیانیه ی آخر موسوی فکری می کردم.

گفتم: چه نکته ای از آن برایت جالب است؟

گفت: این که می گوید ما نباید دست به حرکت خشونت آمیز بزنیم.

گفتم: تو موافقی؟

گفت: اون زیاد مسله نیست، اما این که چرا درست در آستانه ی 16 آذر چیزی می گوید که جنبش را سرد می کند.

گفتم: مگر انتظار دیگری داشتی؟

گفت: چطور؟

گفتم: خوب مگر چه کسی درست در فردای عاشورای سال گذشته همین حرف ها را شروع کرد و آن قدر گفت و گفت تا این که جنبش را خاموش کرد.

گفت: منظور دعوت به پرهیز از ساختار شکنانه  بودن جنبش بود.

گفتم: بله و این که باید در خانه ها نشست و بحث و گفتگو و روشنگری اکتفاء کرد.

گفت: خوب این طوری که شرایط عوض نمی شه

گفتم: ایشان امیدوار است بشود.

گفت: به هرحال او از وضعیت فعلی ناراضی است. باید کاری کند.

گفتم: موسوی به عنوان فردی از ساختار نمی خواهد ساختارشکسته شود، می خواهد ساختار اصلاح شود.

گفت: ولی چه جوری؟

گفتم: از بالا، با مذاکره میان شخصیت های نظام و مسئولان و جناح ها.

گفت: یعنی صاحبان قدرت؟

گفتم: بله، و به طور مشخص با وساطت رهبر.

گفت: ولی این طوری  اگر هم بشود که بعید است، به نفع مردم نخواهد بود.

گفتم: می دانم، ولی باید بدانید که برای وی نخست باید منفعت نظام تامین شود و بعد منفعت مردم.

گفت: پس در این صورت، آیا او همچنان می تواند یک نماد برای جنبش سبز باشد؟

گفتم: به نظر می رسید که وی در ابتدا در مقابل حکومت و در کنار جنبش بود، اما به تدریج در مقابل جنبش و در کنار حکومت قرار گرفت.

گفت: یعنی می گویی همدست احمدی نژاد و ولی فقیه است؟

گفتم: در مسیری است که به نفع آنها تمام می شود.

گفت: کدام مسیر؟

گفتم: مسیر حفظ حکومت در مقابل خطر تهاجم مردم.

گفت: یعنی می خواهد مردم را ساکت کند؟

گفتم: می خواهد مردم را مهار کند. همان استراتژی معروف فشار از پایین و چانه زنی از بالا.

گفت: آیا به این ترتیب موفقیتی هم خواهد داشت.

گفتم: فقط نزد کسانی که مثل خود او نگران حفظ نظام هستند، آنها که می خواهند جنبش ساختار شکن نشود.

گفت: پس در نزد نیروهای ساختار شکن وی اعتباری ندارد.

گفتم: فقط بحث اعتبار نیست، در واقع نزد نیروهای ساختار شکن وی کارکردی ندارد.

گفت: پس نیروهای ساختار شکن را چه کسی رهبری خواهد کرد.

گفتم: این نیروها رهبری خود را از درون شبکه های مبارزاتی خود می گیرند، رهبری جمعی.

گفت: رهبری جمعی چگونه است؟

گفتم: این اما داستانی دیگر است