خودرهاگران: تا باشند می کشند و وقتی نمی کشند که نباشند

  1. اعدام پلید ترین شکل جنایت دولتی است که باید به آن خاتمه داد.
  2. مقابله ی با اعدام باید به طور عملی باشد. مقابله ی تبلیغاتی تاثیر محدودی دارد.
  3. تا زمانی که رژیم بابت اعدام هایش هزینه ی سنگین ندهد به آنها ادامه خواهد داد.
  4. بالا بردن هزینه در خارج عبارت است از رفتن به سوی جاسوسخانه های رژیم و گرفتن آرامش و مکان از اشغالگران
  5. بالا بردن هزینه در داخل به معنای ضربه ی عملی زدن به مراکز و نیروهای دولتی است
  6. سازمان خودرهاگران بر این باور است که رژیم فقط در صورت مواجه شدن با خطر عملی است که در اعدام ها تجدید نظر خواهد کرد. اما حرف آخر این است: تا باشند می کشند و وقتی نمی کشند که نباشند