- پذیرش رنج ناخواسته ی انسان ها آغاز انحطاط اخلاقی است
- بی اعتنایی به درد و رنج انسان ها نمودی است از رذالت آشکا و پنهان و به هر روی درونی شده در یک فرد.
- همدردی با دردمندان و رنجدیدگان گام نخست انسان بودن است.
- ترحم با همدردی متفاوت است. ترحم احساس ناآگاهانه و بی مسئولیت است و همدردی احساس آگاهانه و مسئولیت پذیر.
- شنیدن رنج ها و اهانت های وارد شده بر زندانیان در ایران به طور مثال و بعد بی تفاوت از کنار آن گذشتن نمودی است از بی مسئولیتی ناشی از نبود همدردی.
- اگر در کسی همدردی با دردمندان را ندیدید به هیچ فضیلت اخلاقی دیگری وی اطمینان نکنید. وقتی همنوع دوستی نباشد اخلاق بنیانی ندارد.
- سازمان خودرهاگران در پی ترویج فرهنگ انسان دوستی است به طریقی که تحمل آزار دیدن دیگری و گرایش به آزار دادن دیگری در ما به حداقل برسد و در یک فرایند درازمدت تاریخی محو شود. تا زمانی که به امکان ساختن جامعه ای بی رنج و درد باور نداشته باشیم در بازتولید جامعه ی زجر آفرین نقش خواهیم داشت.